Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
—Niesłałlistów,awastooczywiścieniedziwiło.—Komisarz
Preissotworzyłoprawnąwsuknoiszyldkretteczkę.—Irkucknam
pi​sze…Byłgie​olo​giem,praw​da?
—Proszę?
—FilipFilipowiczstudjowałgieologję.Nieprzestałsięnią
interesowaćinaSyberji.Donosząmitu…Odpoczątkubyłbardzo
blisko,jegorotęwzięlidodrugiejczytrzeciejekspedycji,coposzła
tamnawiosnętysiącdziewięćsetdziesiątego.Większośćzginęła
ododmrożeń.Albozamarźlinamiejscu.Onprzeżył.Potemwrócił.
Donich.Jawtoniewierzę,aletakmitupiszą.Dalirozkaz,dali
pie​niądze,notowysyłamczłowie​ka.Waszoj​ciecroz​ma​wiazlu​ty​mi.
Otym,cze​goniemożnawy​po​wie​dzieć
Moimżyciemrządziza​sa​dawsty​du.
Poznajesięświat,poznajejęzykopisuświata,aleniepoznajesię
sie​bie.Większośćlu​dzi—pra​wiewszy​scy,jaksądzę—dośmier​cinie
na​uczysięjęzyka,wktórymmo​gli​bysie​bieopi​sać.
Kiedymówięokimś,żejesttchórzem,toznaczy,żeuważam,
iżzachowujesiętchórzliwie—nieznaczytonicwięcej,ponieważ
oczywiścieniezajrzęmuwgłąbduszyiniedowiemsię,czyjest
tchórzem.Tegojęzykaniemogęjednakużyćdoopisusamegosiebie:
wza​kre​siemo​je​godoświad​cze​niapo​zo​stajęje​dynąosobą,dlaktórejjej
słowa,czyny,zaniechaniastanowiązaledwiebladeiwgruncierzeczy
przypadkowieodbicietego,cokryjesiępodnimi,costanowiich
przyczynęiźródło.Istnieniaowegoźródładoświadczam
bezpośrednio,podczasgdyczęścimychzachowańniejestemwogóle
świadom,awszystkieodbieramwsposóbniepełny,skrzywiony.Sami
zawszeostatnisiędowiadujemy,jakiegoidjotęzrobiliśmyzsiebie
wtowarzystwie.Lepiejznamyintencjenaszychczynówniżowe
czyny.Lepiejwiemy,cochcieliśmypowiedzieć,niżconaprawdę
powiedzieliśmy.Wiemy,kimchcemybyć—niewiemy,kim
je​steśmy.
Językdoopisunaszychzachowańistnieje,ponieważtej
rzeczywistościdoświadczawieluludziimogąmiędzysobąomówić
czyjąśostentacyjnąuprzejmośćlubczyjeśfauxpas.Językdoopisu
mniesamegonieistnieje,ponieważtejrzeczywistościniedoświadcza
niktpozamną.
Byłbytojęzykdojednoosobowegoużytku,język