Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Nienadługopowróciłaciemność—księżnazarazzdusiłaćmieczkę
iwie​czor​nesłońcezalałowa​gon.
Uniosłosięgłowę.
Wszy​scypa​trzy​li.
Sięuśmie​chałosię.
Opiórachire​wol​we​rach
Byłchłodnywdotyku,pokrytyperlistąrosą,awsilniejszem
świetlemieniłsięnakrzywiznachikrawędziachwszystkiemibarwami
tęczy—potymnajłatwiejrozpoznaćmetalezimnazowe.Obracałosię
gowrękachzprzesadnąostrożnością:nigdywcześniejżadnabroń
palnawteręcenietrafiła.Byłlekki,topierwszezaskoczenie.Się
obmyłosiępobieżniewprzedziałowejumywalce(nawyprawę
dołazienkiprzyjdzieporazaparęgodzin,gdywszyscyposną),ale
itakodciskipalcówpozostawałynagładkiejstali.Mimotęczowych
refleksówipowidokówsamozimnazobyłojednolicieczarne—lecz
wypolerowanojedotaklustrzanejczystości,żedałosięnanim
policzyćlinjepapilarnekciuka,gdyspocząłnamomentnakurku.
Kurekmiałkształtskorpionaodługim,wzniesionymdoukąszenia
ogonie;odwodziłosięiopuszczałowłaśnietenogon,skorpionuderzał
wspłonkęzłączonemiszczypcami.Zresztącałyrewolwerwyglądałjak
zaprojektowanyprzezfrancuskiegomiłośnikaartnouveau,drogie
cackowykonanenaindywidualnezamówienie;tobyłodrugie
zaskoczenie.Asymetrycznarękojeśćokazałasięspiralnymsplotem
węża,którynakoniec,udołu,otwierałpaszczę,ujawniającparękłów
izawiniętyjęzyk—międzytemikłamiijęzykiemmożnabyło
przewlecrzemień,zawiesićstalowypierścień.Osłonanaspustskładała
sięzkilkułodygkwiatów,którychkielichyprzechodziłybezpośrednio
wkomorybębenka.Komórbyłopięć.Bębenekniewysuwałsięwbok
—żebygozaładować,należałozłamaćrewolwerwpół.Zajrzałosię
downętrzakomór,wyjęłosięiwłożyłonaboje:matowoczarne,
otępych,niemalpłaskichczubkach.Zapaliłosięlampęiprzyjrzałosię
impodżarówką.Wokółpodstawykażdegopociskubiegłdelikatny
grawerunek,trzylitery:∏.P.M.iliczbytrzycyfrowe:156,157,159,
160,163.Przyjrzałosiędokładniejsamemurewolwerowi.Długalufa
odlanazostaławkształtkościstegogada,jakiegośjaszczurczego
stworaokolczastymgrzebieniu,którypiętrzyłsięmuwzdłuż
kręgosłupa,bynadkarkiemwystrzelićwysokonarośląjakpochyłym