Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
DrugimreformatoremnaszejpisownibyłStanisławZaborowski,który
wydałpołacinietraktatwydrukowanywoficynieUnglerawKrakowiew1513r.
(wginnychźródeł:1514-1515,1518).NienaśladowałParkoszowica,natomiast
skorzystałzwzorcaczeskiegoiwprowadziłdlaoznaczeniaspółgłosekmiękkich
znakidiakrytyczne.Informuje,żesamogłoskinieróżniąsięjużstopniemdługości,
leczbrzmieniem,conależyoznaczyćkreskowaniemlitery.
ZpropozycjiZaborowskiegoutrzymałosiężił,częściowoznakowanienie-
którychspółgłosekmiękkichorazkreskowaniesamogłosekpochylonyché,óale
ajasnego.
PisowniaZaborowskiegotylkoczęściowozostaławyzyskanaprzezdrukarnie,
np.przyjęłosiękreskowanieliterdlawyróżnieniasamogłosekścieśnionychija-
snych.Niesprawdziłosięnadmiernestosowanieznakówdiakrytycznych.
2.4.3.4.OrtografiapolskawXVIw.
PrzełomowydlapolskiejortografiiokazałsięwiekXVI,główniedziękimozol-
nejisystematycznejpracydrukarzykrakowskich,dążącychdouporządkowania
iupowszechnienianormortograficznych.Ichdziałaniapolegałyzjednejstronyna
praktycznymstosowaniuwposzczególnychdrukarniachokreślonychicorazbar-
dziejustabilizowanychzasadpisownianych,azdrugiej,opracowywaniutraktatów
ocharakterzenormatywno-ortograficznym.Efektemtegozbiorowegowysiłkudru-
karzy,kopistówikorektorówbyło:
01)uporządkowaniepisowniszeregów:syczącego,ciszącegoiszumiącego;
02)zróżnicowanieopozycjiz-s;
03)ustalenieznakówdlaobunosówek:ę,ą;
04)zastosowaniesamogłoskiijakowykładnikamiękkościspółgłoskiprzedsamo-
głoską;
05)odróżnianiei-y;
06)zachowaniedawnegosposobuoznaczaniaj:przeziprzedsamogłoską,przezy
przedspółgłoskąinakońcuwyrazu;
07)oznaczanie(chociażwsposóbniejednolity)samogłosekpochylonych;
08)odróżnianieł-l.
Współczesnapolskaortografiastanowikompilacjęwyżejopisanychsposobów
rozwiązywaniagłównychproblemówortograficznych.Systemstosowaniadwu-
itrójznakówprzyjęliśmyzZachodu,zjęzykaniemieckiegoifrancuskiego.
2.4.3.5.Podstawypolskiejortografii
Polskaortografiaopierasięnanastępujących4zasadach:
1)Fonetyczno-fonologicznej.Jesttopodstawowazasadapolskiejortografii.
Opisowniwiększościwyrazówwpolszczyźniedecydujeichbrzmienie;piszemy,
jakmówimy:młody,głos,długo,ten,po,ono,wdom,zdobrym,smok,kos,grody,
może,ogromny,być,kogośitd.Podaneprzykładyreprezentujązgodnośćpisma
26