Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
12
ROZDZIAŁ1Podstawyzarządzaniacenami
1.3.3.Zarządzaniecenamijakoproces
Tradycyjniepodręcznikidotyczącetematykicenkoncentrowałysięnadecyzjachcenowychalbo,jesz-
czekonkretniej,naoptymalizacjicen.Spojrzenienazarządzaniecenamijakonaproceswedługnaszej
wiedzyzostałoporazpierwszygruntownieomówioneprzezWiltingera.Wiltinger[16,s.20]definiuje
proceszarządzaniacenamijakoncałokształtwszystkichdecyzjicząstkowychidziałańosóblubjednostek
organizacyjnychwramachprzedsiębiorstwa,któremająwpływnacenętransakcji”.Procesompodstawo-
wymstrategicznemuioperacyjnemuzarządzaniucenamitowarzysząwytyczneisystemypricingu
[16,s.24].Rozumieniezarządzaniacenamiwkategoriachprocesujestrozwijaneprzezwieluautorów,co
podsumowałMohr[17,s.26]wpracyprzeglądowej.JakowzorcowawymienianajesttupracaRullkötter
[18,s.11],wktórejautorkaopisujeproces,począwszyodokreśleniaceluistrategiicenyażpokontrolę
ceny.Naszadefinicjaprocesuzarządzaniacenamijestkonkretnairównocześnieszeroka,idlategoczęsto
jestprzytaczanawpiśmiennictwie[19,s.97].Otoona:
Proceszarządzaniacenamijestsystememregułiprocedurustalaniairealizacjicen,któryobejmuje
następująceelementy:
informacje,modele,zasadypodejmowaniadecyzji,optymalizację,
organizację,odpowiedzialności,zachęty,
kompetencje,kwalifikacje,szkolenie,negocjacjeoraz
wsparcieinformatyczne.
Wpodejściudozarządzaniacenamiwkategoriachprocesumówisięteżosekwencjinstrategiaą
analizaądecyzjaąimplikacja”.
Decyzjacenowaczyteżoptymalizacjamożebyćrozumianajakoczęśćkompleksowegoprocesuza-
rządzaniacenami.Tradycyjniewpiśmiennictwieoptymalizacjacenyzajmowałapierwszoplanowąpozy-
cję,jednakdlawieluprzedsiębiorstwinneprocesycząstkowemająprzynajmniejtakiesamoalbonawet
większeznaczenie.Itakpodczaswprowadzanianaryneknowegomodelusamochodualbofarmaceutyku
pojawiasięprzedewszystkimproblemoptymalizacjiceny.Natomiastkształtowaniecenczęścizamien-
nychproducentasamochodówwymagaprzyjrzeniasięcałemuprocesowioptymalizacjapojedynczych
cenprzytysiącachczęścizamiennychpoprostuniewchodziwgrę.Zpodobnieheterogenicznąsytuacją
możemymiećdoczynieniawprzedsiębiorstwiefarmaceutycznym.Wsprzedażyaptecznejlekówna
receptęmożeononoptymalizowaćcenęiwdrażaćjąwaptekachbezwiększychproblemówzewzglę-
dunaurzędoweustalaniecendlatakichspecyfików.Wodniesieniudolekówbezreceptyaptekarzma
wolnąrękęwustalaniuceniproducentniematuostatniegosłowa.Wsprzedażylekówdoszpitali
sytuacjaproducentalekówjestjeszczeinna,ponieważtutajcenysąprzedmiotemnegocjacji,przyczym
sprzedażdotyczyjednocześniewieluproduktów.Dlakażdegoztychscenariuszynależyopracować
systematycznyproces.
Pojawiasięciekawepytanie,czywpraktyceprzedsiębiorstwdominujeraczejperspektywaoptymali-
zacjiczyjednakprocesowespojrzenienazarządzaniecenami.Omawialiśmyobieperspektywywwielu
przedsiębiorstwach.Większośćpytanych(71%)podała,żedlanichważniejszejestspojrzenieprocesowe.
Pozostałe29%widzisiębardziejwsytuacji,wktórejnależysięgnąćpoparadygmatdecyzjicenowych
luboptymalizacjicen.Rysunek1.8ilustrujetenpodział.
Oczywiściewyniktenzależyoddoboruprzedsiębiorstwibranż.Wbranżysamochodowejopisywanie
procesówpricingowychzdajesięjużmiećdużeznaczenie.RiekhofiLohaus[20,s.6]wswoichbada-
niachstwierdzają,że84%przedsiębiorstwzrocznymprzychodemmiędzy10a99milionóweurolub72%
przedsiębiorstwzrocznymprzychodemmiędzy100a999milionóweurodysponujejuższczegółowymi
opisamiprocesówzarządzaniacenami.Procesyzarządzaniacenamiodgrywająwięcwpraktyceznaczącą
rolęipodejścieprocesowestajesięcorazpopularniejsze[21].
Zainteresowanietematykącenwpiśmiennictwienieprzekładasięnapraktykę.Odkilkulatnaukowcy
intensywniezajmująsięprocesamizarządzaniacenami[16,22].Empirycznebadaniatychprocesówsą
zwielupowodówtrudne.Przedsiębiorstwawwiększościniepostrzegajązarządzaniacenamijakoprocesu