Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
III.
Skończywszyrozmowę,pustelnikzaprowadziłPanaGawaina
doswegodomu,byodpoczął.Damapozostaławkaplicy.
NastępnegorankaPanGawain,któryspałwpełnejzbroi,wstał
izauważył,żejegosiodłoiuzdysągotowe,adamaczeka
naniego.Wszedłdokaplicy,gdziezastałpustelnikaprzywdzianego
wmszalneszaty.Zobaczyłtamteżdamęklęczącąprzedobrazem
NaszejPaniimodlącąsiędoNiejidoBogaoradę.Płakałatak,
żepojejtwarzyspływałyłzy.Podłuższejchwiliprzerwała
modlitwę,wstała,PanGawainpoprosiłBogaodobrydzieńdlaniej,
aonaodpowiedziałanajegopowitanie.
–Pani–rzekł–wydajemisię,żeniejesteśzbytradosna.
–Panie–odparła–jestemnaskrajupustki,gdyżmogęnie
odnaleźćDobregoRycerza.MuszęudaćsiędozamkuCzarnego
Pustelnikaizanieśćtamgłowęprzytroczonądomegosiodła.
Wprzeciwnymwypadkuniebędęwstanieprzedostaćsięprzez
las,mojeciałozostaniewnimuwięzionelubzhańbioneibędzie
tokoniecmejpodróży.MuszęodszukaćDamęzWozu,gdyżdzięki
niejprzejdębezpiecznieprzezgęstwinę.
Chwilępóźniejpustelnikrozpocząłmszę,aPanGawainidama
zaczęlisłuchaćjegogłosu.Gdyjednakrozpoczynałysiępieśni,Pan
Gawainoddaliłsięodpustelnika,tosamouczyniładama.Onudał
sięwjednąstronę,onawdrugą,poczymobojepolecilisię
nawzajemBogu.
IV.
Historiaprzemilczadalszeczynydamy,mówizaś,żePan
Gawainpędziłprzezlas,modlącsiędoBoga,abyTennaprowadził
gonatakądrogę,którapoprowadziłabygodoziembogategoKróla
Rybaka.Jechałtakdopołudnia,gdynaglelaszacząłgęstnieć,
apodjednymzdrzewdostrzegłgiermka,którypodługiejdrodze
zszedłzkonia.PanGawainpozdrowiłgo,agiermekrzekł:
–Panie,witamcię!
–Zacnyprzyjacielu–powiedziałPanGawain–dokądjedziesz?
–Panie,szukampanategolasu.
–Czyjjesttenlas?–zapytałPanGawain.
–Panie,należałondonajlepszegorycerzanaświecie.
–Czywieszonimcoświęcej?
–Zwykłonnosićtarczęoprawionąwbłękitisrebro,
