Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wozu.
KrólwysłałKayaSeneszala.Tenspojrzałsurowonawózizajrzał
podnakrycie,poczympowróciłdoKrólairzekł:
–Panie,nigdywcześniejniewidziałemtakbogategowozu,który
ciągniętyjestprzeztrzyniespotykaniewysokieimasywnejelenie.
Pójdzieszzemnąiweźmieszpierwszegoznich.Założęsię,
żebyłybyzniegodobrepłatymięsiwa!
–Uważaj,Kayu!–rzekłKról.–Wypowiedziałeśniegodziwe
słowa!Nigdynieuczyniłbymtegowobectakiegokrólestwa,jak
królestwoLogres!
–Panie–odezwałasiędama–ten,ktomiałwzwyczajuczynić
okrucieństwa,niechwtejchwilisięstądoddali.PanKaymoże
mówićcomusiępodoba,leczwiem,żenieprzywiązujeszzbyt
wielewagidojegosłów.Panie,wydajrozkaz,abyzawieszono
tętarczęnatejkolumnie,apsaumieszczonowkomnatach
Królowejpodopiekąsłużących.Myzaśwyruszymywdalsządrogę,
gdyżzadługojużtuzabawiłyśmy.
PanYwainzdjąłtarczęzszyidamyizawiesiłjąnakolumnie
pośrodkuSali,ajednazesłużącychKrólowejzabrałapsa
iodprowadziłagodokrólewskichkomnat.Gdydamamiałajuż
wychodzić,KrólzawróciłjąipoleciłjąopieceBoga.Przed
rozpoczęciemdrugiegoposiłkuKról,Królowaiwszyscyrycerze
wychylilisięzokien,bymócjeszczerazspojrzećnatrzydamy
itrzybiałe,ciągnącewózjelenie.Taznich,któraszłaowłasnych
siłach,wydawałasięnajbardziejznichcierpieć.Łysadamaszła
przedniąiniezałożyłaswegokapelusza,dopókiniedojechałyone
naskrajlasu.Chwilępóźniejzniknęływgęstwinie.Niemogącich
dalejpodglądać,Król,Królowaorazrycerzeodeszliodokien,
poczymwszyscyzgodniestwierdzili,żenigdywcześniejnie
widzielinawłasneoczydamyołysejgłowie.
II.
OdtegomomentuHistoriamilczyodalszychpoczynaniachKróla
Arturaizwracasiękutrzemdamomjadącymnaciągniętymprzez
trzybiałejeleniewozie.Przekroczywszygranicęlasu,ruszyły
jeszczeprędzejprzedsiebie.Zostawiwszyzasobązamek
naodległośćsiedmiulig,ujrzałyidącegokunimszczupłego,
kościstegorycerza,którydosiadałwysokiegokonia.Jegozbroja
byłazardzewiała,atarczaprzebitawwięcejniżdwunastu
miejscach.Jejkolorbyłtaknieokreślony,żeniktniepotrafiłby
gorozpoznać.Wjednejzdłonitrzymałgrubąwłócznię.Gdyzbliżył
