Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
CzęśćI.Praworzymskieijegorolawrozwojueuropejskiejkulturyprawnej
*
URzymskieprawoprywatnepowinnobyćprzedmiotemwykładu
główniedlatego,żestałonabardzowysokimpoziomieijestprawemnaj-
lepiejopracowanym(dziękiwspółpracywielunarodówwciąguseteklat).
Dlaprawnikawspółczesnegostanowionoidealnetertiumcomparationis
orazskarbnicęwiedzyoewolucjipojęćiinstytucjiprawnych”.
(J.Wasilkowski,Reformastudiówprawnych,
ŻycieiMyśl1949,nr6–7,s.329–330)
*
UNiewidzęnatomiastżadnegoracjonalnegouzasadnieniadlaosob-
negokursuwykładurzymskiegoprawaprywatnego.Jeżeli,jaksięczasami
słyszy,matenwykładbyćwprowadzeniemdonaukiprawacywilnego,to
przecież,oiletakiewprowadzeniejestwogólepotrzebne,lepszymwpro-
wadzeniembyłobystudiumdawnegoprawaprywatnegopolskiegoczy
nawetkodeksucywilnegoNapoleona.Rzeczjasna,żeniejestemprzeciw-
kozapoznawaniustudentówwjakimśstopniuzrzymskimprawempry-
watnym.Powinnotonastąpićwramachprogramuhistoriipowszechnej
państwaiprawa”.
(A.Łopatka,wypowiedźwankiecie,CPH22,1970,z.1,s.200)
28
