Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ROZDZIAŁ2
WtymsamymczasieNinaprzewracałasięzboku
nabok,analizującto,cosięwydarzyło.Choćbyła
todrugarocznicaśmierciMichała,onaporazpierwszy
odwiedziłajegogrób.Zgodziłasię,byErykjej
towarzyszył,ichoćudawała,żerobitoniechętnie,tak
naprawdębyłamuwdzięczna,boobawiałasiętej
samotnejpodróży,araczejtego,czyjejpsychikapodoła
temuwyzwaniu.NiebyłanapogrzebieMichała,boleżała
wówczaswszpitalu,apóźniejniemiałaodwagi,gdyż
bałasię,żekiedyzobaczywyrytewmarmurzejegoimię
inazwisko,opatrzonedatąśmierci,rozpadniesię
nakawałki…Nierozpadłasię,aprzytymspotkała
nacmentarzuprzyjaciółzoddziału,którzytakżechcieli
uczcićpamięćkolegiwrocznicęjegośmierci.Idopiero
tam,nadgrobem,nareszcieszczerzeporozmawiali
iwyjaśnilisobienieporozumienia,któreichpodzieliły.
„Niedowiary,żewszyscytaksięzaplątaliśmy
wpoczuciuwiny”–pomyślała.
PrzezcałytenczasNinaobwiniałasiebieośmierć
Michała,bozawahałasię,kiedyzostalizaatakowani,
