Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ROZDZIAŁ3
Ninazaświeciłanocnąlampkęispojrzałanazegarek:była
czwarta.Wiedziała,żejużniezaśnie,zresztąpragnęła
zachowaćjaknajdłużejwspomnienietychulotnych
obrazów,którezesłałjejsen,więcwstałazłóżka,
otworzyłaszafę,weszłanataboretizgórnejpółkizdjęła
albumzezdjęciami.Nieprzeglądałagooddawna,bonie
czułasięnasiłach,terazjednakmiaławrażenie,
żetefotografiejąprzywołują,żeobejrzenieichbędzie
formąterapii.Przerzucałapowolikolejnestrony,
zatrzymującsięnadkażdymobrazemzprzeszłości,
wspominajączatrzymanewkadrzemomenty.Tobyła
kronikajejrelacjizMichałem,ichwspólnychpodróży,
zabaw,wakacji,miłości…Naostatniejstroniezobaczyła
zbliżeniewłasnejdłoni.Naserdecznympalcubłyszczał
pierścionekzaręczynowy,którykilkaminutwcześniej
nałożyłjejMichał.Nienosiłagoodczasu,gdyjej
narzeczonyzginął,bouznała,żeniemadotegoprawa.
–Gdybynieja,Michałnadalbyżył–powiedziała
dosiebiewówczas,ściągającpierścionek.–Więcnie
zasługujęnajegopodarunek.
