Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
3.Naukipomocniczedlamediewisty
zwróciłauwagęB.Kürbis(Oźródłoznawczejinterpretacjikodeksuśrednio-
wiecznego(1965),[w:]Materiałybibliotecznezkonferencjiorganizowanych
wlatach1963-1968przezBiuroWydawnictwiBibliotekPAN,Wrocław
1971,s.233–244,przedrukw:taż,Czteryesejeoźródłoznawstwie,Poznań
2007,s.38–55),azagadnieniawchodzącewzakreskodykologiiorazstan
badańwPolsceomówiłniedawnoE.Potkowski(Problemykodykologii,
[w:]tegoż,Książkaipismowśredniowieczu,Pułtusk2006,s.345–361).
Opracowaniasyntetyczneuprzywilejowywałyjednakspołeczneikulturowe
aspektydziejówksiążki,zob.skryptK.GłombiowskiegoiH.Szwejkow-
skiej,Książkarękopiśmiennaibibliotekawstarożytnościiśredniowieczu,
wyd.2,Warszawa1979,orazważnąmonografięE.Potkowskiego,Książka
rękopiśmiennawkulturzePolskiśredniowiecznej,Warszawa1984.Niepo-
wstałnatomiastżadenpodręcznikmetodanalizykodeksuwewszystkich
jegoaspektach.Lukętęzapełniłdopieroprzekładfrancuskiejpracypod
redakcjąP
.Géhina(Lirelemanuscritmédiéval,Paris2005):Jakczytać
rękopisśredniowieczny,Warszawa2008.Niezłepojęcieośredniowiecznym
kodeksiedajeadresowanadoszerszegoodbiorcypracaR.Sosnowskiego
iP
.Tylusa,Comówiąstarerękopisy,Kraków2010(bogatoilustrowana
przykładamizpóźnośredniowiecznychrękopisówztzw.Berlinkizezbio-
rówBibliotekiJagiellońskiej).Pracetestanowiąlepszewprowadzeniedo
kodykologiiniżhasłoJ.Szymańskiego,Bibliologiahistoryczna,[w:]tegoż,
Naukipomocniczehistorii,wyd.6,Warszawa2001,s.389–439(oksiążce
rękopiśmiennejs.392–400;obszernabibliografiabardzorzadkowykracza
pozalata80.XXw.).Zpodręcznikówzagranicznychnajbardziejaktual-
neto:M.Maniaci,Archeologiadelmanoscritto,Roma2002;R.Clemens,
T.Graham,IntroductiontoManuscriptStudies,Ithaca–London2007(bo-
gatoilustrowany,zawieraszeregpraktycznychwskazówekdotyczących
opisuianalizyrękopisu)orazM.L.Agati,IllibromanoscrittodaOriente
aOccidente.Perunacodicologiacomparata,Roma2009.Zperspektywy
studiównadksiążkąrękopiśmiennąwPolsceważnesąpraceczeskie,zob.
zwłaszczaI.Hlaváček,Úvoddolatinskékodikologie,wyd.2,Praha1994,
oraztenże,Kodikologie,[w:]I.Hlaváček,J.Kašpar,R.Novy,Vademecum
pomocnychvědhistorickych,wyd.4,Praha2002,s.279–313.Szczegóło-
wyprzegląddokonańinurtówkodykologiidałJ.P
.Gumbert,FiftyYears
ofCodicology,AfD2004,50,s.505–526.Niektórezagadnieniadotyczące
produkcjilubobieguksiążkiznalazłyomówieniewpodręcznikachpaleogra-
fii.Ważnymdopełnieniempodręcznikówsąencyklopedie,np.Encyklope-
diawiedzyoksiążce(Wrocław1971,wykraczapozazakreskodykologii).
Orientacjęwterminologiiobcojęzycznejdajefrancusko-włosko-hiszpań-
sko-angielskiinternetowyleksykonopartynaVocabulairecodicologique
D.Muzerelle,a(Paris1985):www.vocabulaire.irht.cnrs.fr/pages/vocab2.htm.
56
