Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1
pragmatycznychtytułznanejksiążkiJohnaL.AustinaHowtodothings
withwords(Austin1962),możemypowiedzieć,żepragmatycznypunkt
widzeniajęzykadążydosprecyzowaniawarunkówskutecznościwypo-
wiedzijęzykowychpoto,bypokazać,wjakisposóbludzieoddziałująna
siebieinaotaczającyświatwprocesiekomunikacji.Językstajesiędzia-
łaniemzapomocąsłów(Vasquez-Ortaiin.,2001;zob.teższerzejKalisz
1993).Wtakimteżsensie,jeślipozostaniemyjeszczeprzyjednostkowym
przykładzieanalizowanegoaforyzmuLeca,rzeczywistejegoprzesłanie
niejestinterpretacjąabsolutniedowolną,leczkonsekwencjązarównosu-
gestiitekstowych(strukturygramatyczne,możliwekonotacjeznaczenio-
weinadbudowananadnimipolisemiasłów,stylowewyznacznikitekstu),
jakteższerokiegospektrumludzkichdoświadczeń,wiedzyoświecieitd.
Językiwiedzapozajęzykowawzajemniesiędopełniają,apominięciektó-
regośztychkomponentówstworzyinterpretację,jeśliwogólestworzy,
niepełną.Regułyjęzykowenietylkoregułamisamymiwsobie,lecz
mogąsłużyćdoodkrywanianiejawnychczęstotreści.Konotacjaseman-
tycznaniejestpragmatycznymskładnikiemsłowa(inaczejniżuApresjana,
zob.rozdział7):przynależydoznaczeniowejstrukturysłowa,ajedynie
możebyćwykorzystywanadopragmatycznegoukształtowania
intencjitekstu.
1.2.SAMODZIELNOŚĆDYSCYPLIN
CZYICHZHIERARCHIZOWANIE?
Trzywyróżnioneaspektyinterpretacjijęzyka(gramatyczno-strukturalny,
semantyczno-kulturowyipragmatyczny)niepozostająwzględemsiebie
wsprzeczności.Każdyznich,traktowanyjakosamodzielnadyscyplinawie-
dzy,koncentrujesięnapreferowanychprzezsiebieproblemachbadawczych
iwnosidocałościowejwiedzyojęzykuistotneustalenia.Alemożliwejest
równieżniecoinne,pełniejszespojrzenienawzajemnezależnościmiędzy
24