Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2
WMcDonaldzieoprócznichbyłtylkopersonelitrójkanastolatków,
którzychichotalicochwilęnadtackamizjedzeniem,trącalisię
łokciamiirzucaliwsiebiezanurzonymiwketchupiefrytkami.
Mortkęobsługiwałabliskoczterdziestoletniakobietawyglądająca
tak,jakbystałazaladąprzezostatniedwiedoby.
Komisarzcorazczęściejzauważałpracownikówwśrednimwieku
wfastfoodach.Jeszczeniedawnobyłatopracaraczejdlamłodych,ale
najwyraźniejitosięzmieniło.Zastanawiałsiętylko,czytoefekt
kilkunastoprocentowegobezrobocia,straszeniakryzysemczy
świadomapolityka.Możnasięzachłystywaćmłodościąiprzedstawiać
jakofirmawielkichmożliwości,alestudentalboprzyjdziedoroboty,
albonie,asamotnamatkazdwójkądziecibędziestałazaladąpiątek,
świątekczyniedziela,choraczyzdrowa,bylebytylkodostaćteswoje
tysiącdwieściebrutto.
Usiedliprzystoliku.Mortkazamówiłhamburgera,frytkiikawę.
Kochanwziąłtakisamzestaw,alezamiastkawywybrałcolęidokupił
jeszczejednąkanapkę.Przezchwilęjedliwmilczeniu.
–Cootymmyślisz?–zapytałwkońcukomisarz.
–Oczym?–odparłKochan.–Opodpalaczu,którywspinasię
nadachyiwrzucadokominówkoktajleMołotowa?
–Właśnieotym.
Podkomisarzugryzłhamburgera.
–Czysteszaleństwo,człowieku,czysteszaleństwo–powiedział
zpełnymiustami,akawałekmięsawypadłmunatackę.
–Aleczytomożliwe?
Kochanprzełknąłpowoli,zastanawiającsięnadodpowiedzią.
–Chybamożliwe–przyznałniechętnie.–Powiedzmy,żemamy
świrka,którylubipłomienieitaksięnakręcił,żepostanawiapodpalić
jakiśdom.Bardzomusiętospodobało,więcbierzesięzakolejny.
Ażwkońcupopełniabłądiktośginie.
