Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
miulżyło!KomisarzMortkajednakniezgubiłpieprzonegozegarka!
–Przestańnarzekać.Uwinieszsiętutajdodziewiątejibędziesz
mógłwracaćdodomu.
Technikspojrzałnawillę.Budynekmiałstoosiemdziesiątmetrów
kwadratowychpowierzchni,dotegoogródipiwnicę.
–Cośtakiego?Dodziewiątej?Jesteśpewien?
–Szybciejzaczniesz,szybciejskończysz.
–Gońsię.Cotumamy?
–Prawdopodobniepodpalenie–wyjaśniłMortka.–Wśrodkujest
strażak,aspirantKowalski.Znasięnatymlepiejodemnie.Mówi,
żektośwrzuciłkoktajlMołotowaprzezkomin.Możesztosprawdzić?
Jankowskispojrzałnakomisarzatak,jakbytengowłaśnieobraził.
–Dotakiejrobotymogłeśwezwaćbylestażystę,anie...
–Takiegoasapolskiejkryminalistykijakty?–wszedłmuwsłowo
Mortka.–AwłaściwietowezwałcięKochan.Jemupodziękuj.
–Sukinkot.
–Izróbjeszczewwolnejchwilizdjęciatemutłumowi,dobrze?Nie
widziałem,żebymiejscowimieliaparaty.
–Pierdolsię.
–Dzięki.
Jankowskiposzedłzpomocnikiemdospalonejwilli.Podrodze
minęlisięzKochanem,aMortkausłyszałwiązankęrzuconąprzez
technika.KochantylkosięroześmiałipogroziłJankowskiemupalcem.
–Toco,idziemydojakiegoścentrumoperacyjnego?
–zaproponowałpodkomisarz,kiedypodszedłdokolegi.
–Takwcześnierano,wsobotę?Będziecośotwarte?
–NiedalekojestMcDonald.
Mortkakiwnąłgłowąnaznak,żesięzgadza.
