Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
A.Kaliszewski,Nostalgiastylu.NeoklasycyzmlirykipolskiejXXwiekuwkrytyce,badaniach
ipoetykachimmanentnych,Kraków2007,ISBN978-83-233-2311-2,©byA.Kaliszewski&WUJ
13
jąćjednolitąmetodębadawczą.Pozwoliłotowydobyćcechywyróżniające(dystynk-
tywne,kategoryzujące)zjawiskaneoklasycyzmu,dziękiczemumogliśmywkolejnych
rozdziałachbadaćwciąguhistorycznymtwórczośćpisarzywpisującychsięwproces
historycznoliterackijakoważniprzedstawicieletendencjineoklasycznych.Dodatko-
wymkryteriumbyłatureprezentatywnośćipowszechność:zajmiemysiętylkotymi
poetami,którzywznaczącymokresieżyciaiwznacznejczęścitwórczościświadomie
wpisywalisięwnurtneoklasyczny.Błędembowiemwielubadaczyikrytykówbyło
usilnedorabianieetykietkineoklasycyzmunapodstawiedwóch,nieraztrzechutworów
(!),podczasgdygrostwórczościtakiminklinacjomzaprzeczało.Zeswejstronystara-
mysięteżniezapominać,iżklasycyzmtozarównoaksjologia,estetyka,jakihumani-
stycznapostawatwórcza.
Oczywiście,piszącczęśćIII,stawaliśmyciągleprzedtrudnymiwyborami.Osta-
teczniepowstały34rozdziały,prezentującedorobekpoetówwsposóbwyrazistywpi-
sującychsięwrozwójzajmującejnasdoktryny.Zdajemysobiesprawę,żekażdytaki
wybórwtyminaszjestarbitralny.Chcemywięcpodkreślićwtymmiejscu,iż
wstępniezbadaliśmyznacznieszerszykanonnazwiskitomów,znichdokonującosta-
tecznegowyboru.To,copozostałopozanasząlistą,możestaćsięimpulsemdopo-
wstaniawprzyszłościksiążki,będącejkontynuacjąniniejszejpracy.
WpodsumowaniachczęściIIiIIIorazwzakończeniudokonaliśmypróbyre-
asumpcjibadańorazweryfikacjihipotezy.
***
Przejdźmydoprzedstawieniazastosowanejmetody.Naszeodczytanietekstów,aby
służyłoprzeprowadzeniuhipotezy,jakąjestżywotnośćklasycyzmuwXX-wiecznej
polskiejliryce,musiałobyćujęciemcałościowym,uwzględniającymszerokizakresnie
tylkojęzykowych,alezwłaszczatychwychodzącychpozastrukturętekstuzjawisk
wichwzajemnympowiązaniu.Zależałonamnaustawieniuutworówwobecszerokie-
gokontekstu:procesuhistorycznoliterackiego,tłakulturowego,historycznego,filozo-
ficznego,społecznego,biograficznego.
Chcieliśmyprzekroczyćpowierzchniowebadaniatekstoweimetajęzykowe,niepo-
przestawaćnaśledzeniulitylkowędrownychmotywów.Wobecżadnegoinnegoutwo-
rutakbardzojakwobecneoklasycznegoniezbędnajestpróbazrozumieniatekstu
wkontekściehistorycznym,jakiwpewnymbezczasowymuniwersum,zktórympró-
bujeonnawiązaćdialog,wpisaćsięwnie,majączarazemcharakterbytuhistorycznego
ihistorycznoliterackiego,„ocierającegosięoprawdę.Dlategozwiązanijesteśmy
wnaszejmetodziezpodejściemhermeneutycznym,szczególniezaśprzyświecanam
myślHansa-GeorgaGadamera,którypisze:„Rozumienienależypojmowaćnietyle
jakodziałaniesubiektywności,ilejakowejściewprocesprzekazutradycji,wktórym
teoretycznyzostajewykorzystanydostworzeniateoriiwyjaśniającejzachowaniesięsystemupodlegającego
obserwacji”.(I.G.Barbour,Mity,modele,paradygmaty,przeł.M.Krośniak,Kraków1983,rozdz.3:Mo-
delewnauce,s.45.)Por.też:J.Benes,Teoriasystemów,Warszawa1979;L.vonBertalanffy,Ogólna
teoriasystemów,Warszawa1984;J.Jaroń,Podstawyogólnejteoriisystemów,Warszawa1976;B.Mazur,
Metodamodelowaniaprobabilistycznego,Warszawa1975;P.Sienkiewicz,Wstępdosystemologii,War-
szawa1979;T.Pawłowski,Pojęciaimetodywspółczesnejhumanistyki,Wrocław–Warszawa–Kraków–
–Gdańsk1977;K.Duraj-Nowakowa,Modelowaniesystemowewpedagogice,Kraków1997,rozdz.2:
Istotaiwłaściwościmodelisystemów,rozdz.3:Rodzajemodelisystemówiichstruktury.