Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
badawcze(kwestionariuszankiety)zostałodostosowanedozebraniadanychzakorzenionychwzałożeniach
inkluzjirekonstrukcyjnej,aprocesbadawczyosadzonywparadygmaciestrukturalno-funkcjonalnym.Jego
konstrukcjaopartanamyśleniuoinkluzjiedukacyjnejjakonadbudowiekształceniaseparacyjnego
iintegracyjnegojestślepanaimponderabiliaprzesileniawkierunkuinkluzjiodrzucającejdoświadczenia
edukacjispecjalnej.Mimoto,wwarstwiepodstawteoretycznychorazpróbachwyjaśnianiadanych,
nieśmiałosięgamczasemtakżedotegonurtu,co,jaksądzę,pozwalazarysowaćdalszeperspektywyrozwoju
kulturyszkołydlawszystkich.
Prezentacjętreściksiążkipoprzedzamkilkomauwagami.
Wybórkoncepcjikulturyszkoły(inkluzyjnej)jakopewnegośrodkaporządkującegosposóbmyślenia
owłączaniu,ajednocześnienarzędziawyjaśnianiadanychspowodowanybyłkilkomapowodami.Jednym
znichjestnieokrzepłaformatejkoncepcji,dziękiczemuniewyznaczaonasztywnychram
interpretacyjnych.Wpewnymsensieniewymuszarównieżużytkowaniawszystkichjejpłaszczyzn,zczego
korzystam,koncentrującsięgłównienajejorganizacyjnymwymiarze.Ponadtowpisujesięwszerszy
kontekstkultury–takżetejotaczającejszkołę–podobniejakprocesyinkluzji.Kulturę(szkołyinkluzyjnej)
cechujeprocesualność2,jejimmanentnącechąwydajesięzatemzmienność–przymiotniezwykleważny
wbadaniachpodłużnych,służącychprzecieżuchwyceniuzmiany.Wreszciejejwłasnościąjestnatura
kreatywnegodziałania,stworzeniaczegoś,codotądnieistniało,zwłaszczawtedy,gdystajesięaktualizacją
pewnegoutajonegopotencjału3,atakprzecieżpostrzegamyedukacjęinkluzyjną.
Wczasownikowywymiarkulturywpisujesięwędrówka(znaczeniowawczasie,aletakże
międzydyscyplinarna,międzyparadygmatyczna)kilkukluczowychdlapracypojęć.Donajważniejszych
należyniepełnosprawnośćintelektualna(wpierwszychwersjachnarzędziabadawczegookreślanamianem
upośledzeniaumysłowego),którejprzemianydefiniowaniaipostrzeganiapozostająwzwiązkuzsytuacją
ucznianiąobarczonegowszkoleogólnodostępnej.Przemianyteniosązesobąwielekonsekwencji
wzakresieorganizacjikształcenia,rozwiązańmetodycznych,aleprzedewszystkimnastawienianauczycieli
dosamejedukacjiinkluzyjnej.Problemtenzjednejstronytworzykontekstinterpretacyjny,azdrugiej
–warunkujedeklaracjenauczycieli.Wzwiązkuztympodczasanalizyiwyjaśnianiadanychkorzystamnie
tylkozaktualnychspołecznychkoncepcjiniepełnosprawności(ściślezwiązanychzmodelemszkoły
inkluzyjnej),lecztakżezestarszych,zakorzenionychwmodeluindywidualnymifunkcjonalnym.Zdaję
sobiesprawę,żewniektórychmiejscachpracyprowadzitododualnegorozpatrywaniazebranegomateriału
badawczegoiniecoutrudniarecepcjętreści.
Zzagadnieniemtymzwiązanyjestrównieżproblemstarzejącegosięnarzędzia,którenietylko
wzwiązkuzopisanymiwyżejprzeobrażeniami,alerównieżzpowoduzmianprawnychwobszarzeedukacji
uległowprzypadkuniektórychpytańdezaktualizacji.Wefekcietegoniektórepytaniabadawcze–zasadne
podkonieclatdziewięćdziesiątychubiegłegowieku–dziśwydająsięnaiwne.Dokładniejwyjaśniam
tekwestiewrozdzialepiątym.
Wzamyśleprzedłożonapracastanowipierwszączęść,wzwiązkuztymzebranymateriałzapomocą
kwestionariuszaankiety(zob.aneksnr1)niezostałwpełniwykorzystany.
Nastrukturęksiążkiskładasięsześćrozdziałów.Pierwszeczterystanowiątłoteoretyczneprowadzonych
badań,piątyzawieraopiskoncepcjibadawczej,awszóstymzostałyzaprezentowanewynikiwłasnych
badań.Wrozdzialetymomawiamtakżeniecodokładniejwybranekategorieteoretycznezwiązane
zprezentowanymidanymi(m.in.indywidualizację,dostosowanie,wsparcie),wefekciezostałonnasycony
analizamiteoretycznymi,służącymipróbomwyjaśnianiadanychiosadzaniaichwteorii.Pracęzamyka
rozdziałstanowiącyformęzakończenia,wktórymzostałyprzedstawionepropozycjezmianwspierających
rozwójedukacjiinkluzyjnej,sformułowaneprzeznauczycieliwposzczególnychfalachbadań.
Książkastanowipodsumowanieprowadzonychprzezemniewieloletnichbadańorazdociekań
