Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ażdomałegopalcakażdejstopy.Sąoneregularne,
precyzyjneiznajdująsięwodstępachtrzechmilimetrów
odsiebie.Wykonanojeostrym,alekrótkiostrzem.
Stawiałbymnaskalpel.
–Powiedz,żepowstałypostmortem.
–Ilerazymówiłemci,żebyśnieużywałsłów,których
znaczenianieznam.–Iwanzteatralnąpretensjąspojrzał
napartnera,któryzmierzyłgowzrokiem.Żartybyłniena
miejscu.
–Absolutnienie–zaprzeczyłpatolog.–Cięciawykonano
przedśmiercią.Częśćznichzaczęłasięnawetgoić.
–Wykrwawiłsię?–dociekałpodkomisarzPerg.
–Jesttoprawdopodobne.Takjakzatrzymanieakcji
serca,aletosązwykłedomysły.
–Musimyzweryfikowaćwszystkiezgłoszeniazaginięć
dziecizostatnichdwóchmiesięcy–wypaliłpodkomisarz.
–Górajednego,dwóchdni.
–Co?!–zapytalijednocześniemężczyźni.
–Procesgojeniajestnabardzowczesnymetapie,
awbrewpozoromranyniesągłębokieidługie.Liczą
raptemtrzycentymetry.Najwcześniejszezrobiono
maksymalnieoddwudziestudoczterdziestugodzintemu.
Coprawdawykonanieichzajęłosporoczasu.
–Aczaszgonu?
–Trudnojednoznacznieoszacowaćprzytylu
obrażeniachitakiejutraciekrwi.Wydajemisię,
żeodośmiudodziesięciugodzin.
–WAniołPański–wypaliłaspirant,patrzącnazegarek.
Hektor,PergiOpolskispojrzelinaniego
zdezorientowani.Zmieszałsięiwytłumaczył:
–Jestterazdwudziestadruga,czylizabito
gonajwcześniejwsamopołudnie.
–Zginąłtutaj?–dopytałsięPerg,kręcącgłową.Partner
nierazpotrafiłzaskoczyćgoswoimitekstami.
–Wżyciu.Tutajjestzaczysto.–Wistuśmiechnąłsię
nieoczekiwanie,wskazującrękądookoła.
Adrianzdziwiłsięnasłowapatologa.
Nakorytarzuwalałysięróżnejwielkościpuste,szklane
butelkipowysokoprocentowymalkoholu,puszkipopiwie
