Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
chcemywywoływaćpaniki.Apozatymniechcemywyjść
nagłupców,gdybysięjednakokazało,żesięmylimy.
–CzyznapanmłodąkobietęonazwiskuAnn
DeWouters?WynajmujemieszkanienaMarkgravestraat.
PaulHankarpopatrzyłnamnieprzenikliwie.
–Tak,znamtonazwisko.
–Wniczymjejpanniezagrozi,opowiadającmioniej.
Zostałazamordowanaminionejnocy.
Wzdrygnąłsię,jakbyzauważył,żepróbujęgotrzasnąć
otwartądłoniąwpoliczek.Zarazjednaksięopanował
ipowiedział:
–Tostrasznawiadomość.Jestemwszoku.
–Jejgospodynipowiedziała,żezrobilito
mensenvan
denacht.
Orientujesiępanmoże,ocomogłojejchodzić?
Podszedłdonasmłodychłopakwdługim,białym
fartuchuizapytał,czychcemysięczegośnapić.
–Aconamzaproponujesz?–zapytałPaulHankar.
–Sznapsjabłkowy.
–Maciecośjeszcze?
Chłopakpokręciłgłową.
–Wtakimraziepodajdwasznapsy.
–Jedensznapsijednąlemoniadę–poprawiłemgo.–
Muszęmiećdziśwnocyjasnągłowę,awiemjuż,jak
cholernesątesznapsy.Mójkapralnazywajewodądla
wariatów.
PaulHankarzapaliłpapierosa.Zauważyłem,żejego
dłoniedrżą.
–
Mensenvandenacht?–
powtórzyłzwyraźną
niechęcią.–Jesttojakieśwyjaśnienie,jeżeliwierzypan
wpodobnerzeczy.
–Apanniewierzy?
–Jestemotwartynawszystko,kapitanie.
–Niechmipanwięcpowie,cosiętutajdzieje.
Zakaszlałiotarłustapapierowąserwetką.
–Tosięzaczęłowsierpniuubiegłegoroku.Odnosiliśmy
sporosukcesówwwalcezNiemcami.Infiltrowaliśmy
wieleichjednostekadministracyjnych,elektrownię
iwodociągi.Wlipcuzdołaliśmyzatopićpięćbarek
naKanaleAlberta.Straciliładnychkilkatygodni,żeby
