Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
FRANKMUSISIĘNAPIĆ
Kiedywyszedłemzbudynku,Franksiedziałnakocich
łbach.Purpurowyjęzykzwisałmuzbokupyska.
Frankbyłczteroletnimczarno-brązowympsem
tropiącym,specjalniewyszkolonymdlamniewpewnej
parafiiwTangipahoawLuizjanieprzezekspertawtej
dziedzinie,RogeraDuCroix.Właściwieskomplikowana
uprzążnatylezakrywałaciałopsa,żewzasadziebyłcały
czarny,jednakRogerwyjaśniłmi,żeoficjalniepiesjest
czarno-brązowy.
WBelgiinazywanogopsemświętegoHuberta,
odimieniamnicha,którypierwszywsiódmymwieku
szkoliłpsytropiąceipozostałichpatronem.Pierwotne
imięFrankabrzmiałoDumaPonchatouli,ale
przechrzciłemgokuczciFrankaSinatry,którywtamtych
czasachbyłmoimbohaterem.Kiedychodziłem
zpostawionymkołnierzemDeKeyserlei,lubiłemsobie
wyobrażać,żewyglądamtakfajnieiwystrzałowojaksam
FrankSinatra.
–Jakcileci,Frank?–zapytałem.–Mamnadzieję,
żeprowadziszsiępoprawnie.
Frankbyłcałkiemposłusznympsem,aleodczasu
doczasupodwpływem–jakmówiłRogerDuCroix–
zapachumartwychszczurówdostawałbzika.
–Wszystkoznimwporządku,proszępana–odparł
kapralLittle.–Nakarmiłemgoszpikiem,apotemzrobił
wielkąkupęzarogiem.
–Dziękujęzarelację.Posłuchaj,dzisiajznowubędziemy
