Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ANTWERPIA,ROK1944
KapitanKosherickprowadziłmniewąskiminagimi
schodaminieoświetlonegobudynkuprzyMarkgravestraat,
leżącegowpółnocno-zachodniejczęścimiasta.Przed
drzwiaminadrugimpiętrzestałodwojedzieciobrudnych
twarzach,chłopiecidziewczynka.
–Wszystkobędziedobrze,rozumiecie?–powiedział
donichkapitanKosherick.–Znajdziemykogoś,ktosię
wamizaopiekuje.
Zanimi,wmrokuniewielkiegopokoju,
wpodniszczonym,obitymbrokatemfotelu
siedziałastaruszka.Spodjejwdowiejczapeczkizczarnej
koronkiwymykałysięsiweipotarganewłosy,ajejtwarz
wyglądałajakwysuszonejabłko.
–Późniejzadzwoniktośzsierocińca!–krzyknąłdoniej
kapitanKosherick.Następniepopatrzyłnamnie
ipowiedział:–Głuchajakpieprzonypień.
–
Meurouw!
–wrzasnąłem.–
Iemandzalbinnenkort
dekinderenkomenhalen!
Kobietamachnęłalekceważącoręką.
–
Hoevroegerhoebeter!Dezefamilieisverloekt!Niet
verbazenddathijdemensenvandenachtheftgestuurd
omhetmeetebrengen!
–Copowiedziała?–zaciekawiłsiękapitanKosherick.
–Żetarodzinajestprzeklętaczycośtakiego.
–Cholera,wgruncierzeczymarację.Zresztąniechpan
popatrzysam.
Poprowadziłmniedługimkorytarzem,anastępnieznów
