Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
któryzarabiamniejniżmilionzłotychrocznie,dawano
dozrozumienia,żeźlewpływanauzdrowiskowycharakter
miejscowości.Wąskązaśnieżonąulicęblokowaływózstrażacki
iradiowóz,wokółktórychzebrałsięniewielkitłumekgapiów.
Komisarzziewnąłgłośnoiprzeciągnąłsię.
–Niewyspałeśsię?Studencikiznówzrobiłyimprezę?–zapytał
Kochan.
Mortkakiwnąłgłową.
–Dlaczegopoprostuniewlepiszimmandatuzazakłócanieciszy
nocnej?Bloczkicisięskończyły?
Wodpowiedzikomisarzuśmiechnąłsiękrzywo.
Kochanpoprowadziłgodostojącegoprzybramieposesjistrażaka
–czterdziestoletniego,lekkobrzuchategomężczyznyzwielkim
czarnymwąsem,którykierowałakcjągaśniczą.
Mortkasięgnąłpolegitymacjęsłużbową.
–Dzieńdobry–przywitałsięipokazałdokument.–Komisarz
JakubMortka.WydziałdowalkizTerroremKryminalnymiZabójstw.
PodkomisarzaKochanajużpanzna?
MężczyznaspojrzałnaMortkęspodełba,apotemskinąłgłową.
–Dzieńdobry.–Miałmocny,głębokigłos.–AspirantMarcin
Kowalski.
Mortkastłumiłkolejneziewnięcieiprzyjrzałsięspalonejwilli.Był
topiętrowy,ładniewyglądającybudynekzwejściemwstyludworku
wSoplicowie.Miałlekkospadzistydachzczerwonejdachówki,garaż
iotoczonybyłsporymogrodem.Komisarzpomyślał,żeprzedtakim
domempowinienstaćluksusowysamochódterenowy–wysiadałby
zniegoprzystojnyczterdziestolatekzeskórzanąaktówkąwdłoni,
witającżonę,którapielęgnowałabykwiecisterabatki,troskliwie
zerkającnabawiącesięnahuśtawcedzieci.Obrazprzytulnego
rodzinnegogniazdkapsułytylkoczarneżeliwnekratywkażdymoknie,
któreupodobniałydomdoluksusowegowięzienia.Napierwszym
piętrzekratybyłyjednakotwarte.
