Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
25
nasiebieoddziałującymiiprzenikającymisięwobiestrony.Wszelkie
poszukiwaniatego,cobyłowcześniejsze,wobecbrakuźródeł,musząsię
zakończyćniepowodzeniem.
Metoda
Wanaliziemateriałuwykorzystałamróżnemetodystosowanewetnografii
iantropologiikulturowej.Wczęścipierwszej,mającejnaceluukazanie
procesówkształtowaniasięreligijnościwRumunii,posługiwałamsięme-
todąhistoryczno-porównawczą.Pozwoliłamionazaprezentowaćrozwój
kalendarzaprawosławnegoorazjegoprzenikanienaterenyrumuńskie.
Jednocześniedziękitejmetodziepokazałamprzenikającetuzinnychte-
renówbizantyńsko-słowiańskichdziełareligijneoraztwórczośćrodzimą,
lokalną.Wbadaniachnadsymbolikączasuprawosławnegokalendarza
wykorzystałamtakżeróżnemetodywspółczesnejantropologiikulturowej,
posługującsięprzedewszystkim,zaCliffordemGeertzem,koniecznością
poszukiwaniaznaczeńwświecieżyciacodziennegoiwyobrażeńwyznaw-
cówprawosławia
26
.Składająsięonezmniemańiwyobrażeńnatemat
rzeczywistości,tworzącpozoryuporządkowanejwiedzy.Niebędąccało-
ściąwewnętrzniespójną,aleczerpiączrozmaitychkanałówkulturowych,
pretendujądocałościowegoogarnięciaitłumaczeniarzeczywistości.Ich
istnieniewynikazprostejludzkiejpotrzebyuczynieniaświataizachodzą-
cychwnimprocesówzrozumiałymi,spójnymi,ciągłymi.Kategoriatajest
przydatnazarównodobadańwyobrażeńdawnej,XIX-iXX-wiecznejkultury
ludowej,jakiwspółczesnychwyobrażeńreligijnychżyciacodziennego,
ponieważkładzienacisknasposóbmyśleniaiświatwyobrażeńreligijnych
istniejącychuinformatorówniezależnieodmiejscaiczasuzamieszkania
(wieś,miasto;XIXwiek,XXIwiek).Stanowiteżrodzajwiedzy,która
czerpiezwieluźródełimatymsamymwłasneautorytety.Napoziomie
regionalizmu,lokalnościsąnimiczęstotradycyjneśrodkimasowegoprze-
kazu:telewizja,radio,codziennagazeta,orazmiejscoweautorytety:ksiądz,
mnich,nauczyciel.Ważnejest,żeczerpiączrozmaitychźródeł,ludowość,
awspółcześniepotocznośćstajesięspecyficznymrodzajemżyciowejwiedzy
tłumaczącejświatcodzienności,otaczającąludzirzeczywistośćorazich
kulturę.Antropologiastoitunasłusznymstanowiskuniewypowiadaniasię
natematjejprawdziwości,światwyobrażeńniepodlegabowiemanalizie
wkategoriachprawda–fałsz.Prawdąwyobrażeńjestsamfaktichistnienia
–antropologomwystarczyzatemtylko„jest”,bezorzekania„jestprawdą”
lub„jestfałszem”.Współcześnie,mówiącochrześcijaństwieczyreligijności
26
D.Czaja,Anatomiaduszy.Figurywyobraźniigryjęzykowe,Kraków2005,s.162–172.
