Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
iuczenniceprzedstawialisięimieniemoraznazwiskiem.Większość
dziewczynekmówiła,żebędąpracowaływpegeerze–jakodojarki,
księgowelubkadrowe–achłopcywyobrażalisobie,żezostaną
traktorzystami,oborowymialbomechanikami,wzależnościodtego,
czymzajmowalisięichojcowie.
–NazywamsięSewerynDąbrowskiijakdorosnę,zostanę
dyrektorem–powiedziałsyndyrektora,gdyprzyszłajegokolej.
–Pięknie,Sewerynie.Bardzozdolnyzciebiechłopiec–pochwaliła
gonauczycielka,którazasprawątrwałejondulacjiprzypominałaowcę.
GdyprzyszłakolejnaJacka,wydawałomusię,żewie,
copowiedzieć.
–NazywamsięJacekKwiatekijakdorosnę,zostanędyrektorem.
PaniMajewskaparsknęłaśmiechemtak,żeopluładzieci
wpierwszejławce.
–Brudaschcebyćdyrektorem!Chybakotłowni!–rechotałaklasa.
Naszczęściezadzwoniłdzwonekidzieciwybiegłynaprzerwę.
TylkoJacekzostałwławce.Gdynauczycielkananiegospojrzała,
spytał:
–Proszępani,jakajestprawidłowaodpowiedźnatopytanie?
