Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wawrzyniecrozdzieliłpieniądze,któremiał,pomiędzy
ubogich,apotemznimi–jakoprawdziwymskarbem
Kościoła–stawiłsięprzedobliczemwładz
państwowych15.Niezależnieodtego,jaksięocenia
historycznąautentycznośćtychszczegółów,Wawrzyniec
pozostałwpamięciKościołajakowybitnyprzedstawiciel
kościelnej
caritas
.
24.WspomnieniepostacicesarzaJulianaApostaty
(†363)możerazjeszczepokazać,jakbardzoistotnadla
Kościołapierwszychwiekówbyłazorganizowana
ipraktykowana
caritas
.JakosześcioletniedzieckoJulian
byłświadkiemzabójstwaswegoojca,brataiinnych
członkówrodziny,dokonanegoprzezstrażecesarskiego
pałacu;odpowiedzialnościązatębrutalność–słusznieczy
nie–obciążyłimperatoraKonstancjusza,któryuważałsię
zawielkiegochrześcijanina.Ztegopowoduwiara
chrześcijańskabyładlaniegoraznazawsze
zdyskredytowana.Gdyzostałimperatorem,zdecydował
odnowićpogaństwo,antycznąreligięrzymską,reformując
jąjednocześniewtakisposób,abymogłastaćsięsiłą
napędowąimperium.Wtejperspektywieobficieczerpał
inspiracjęzchrześcijaństwa.Ustanowiłhierarchię
metropolitówikapłanów.Kapłanimusielitroszczyćsię
omiłośćbogówibliźniego.Wjednymzeswoichlistów16
napisał,żejedynąrzeczą,któratrafiała
mudoprzekonaniawchrześcijaństwie,byładziałalność
charytatywnaKościoła.Dlajegonowegopogaństwabyło
zatemsprawądecydującąprzeciwstawićsystemowi
działalnościcharytatywnejKościołapodobnądziałalność
wramachjegoreligii.„Galilejczycy”–mówił–takzdobyli
