Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
MichelFoucault-archiwistaibudowniczyruin
27
wcałośćto,cojeszczeniedawnouczestniczyłowżyciu,adziśjestjużtylko
jegopozostałościąitylkojakopozostałośćmożewobecnymżyciuuczest-
niczyćiDlategoanidziedzictwokulturowe,anisposobyjegouporządkowa-
nianigdynieosiągająspójności,jakiejmożemyoczekiwaćodtworówczysto
intelektualnych,artykułowanychjęzykami,którenarzucająiminteligibilność
iczytelnośćpozakontekstamiprzekazuopartegonaprzypadkowejgrzekul-
turowejpamięciizapominaniaiDziedzictwokulturoweprzybierawłaśnie
kształtkolekcji,niezaśnarzucającejsięzgóryokuiumysłowicałościwyzna-
czonejczystoracjonalnymporządkiemiWzbiorzeelementów,jakimdyspo-
nujemy,uczestniczącwtrwalezdesynchronizowanejkulturze,próbujemy
zaprowadzićładiosiągnąćsens,posługującsiętyleżskomplikowanymi,co
iłatwymidozakwestionowaniakryteriamiwyodrębnianiaprzedmiotów
orazsystemamiartykulacjiichznaczeń,którychzadaniemjestunieśćciężar
pozostałościinadaćimlekkośćtego,cointeligibilneiPozacałościąwyodręb-
nionązapomocątakichkryteriówisystemówartykulacjipozostajezawsze
jakaśniepokojącareszta-nienazwana,niewypowiedzianaisystematycznie
pomijanalubpoprostuusunięta,byzaspokoićdoraźnepotrzebyporządku
poznawczego,awięcresztanieosiągalnadlaludzi,którzyswąwiedzęzysku-
jąwporządkuwyznaczonymhistoryczniei
Zhistoryjki,któraprzydarzyłasiękolekcjiposągówmożemytakże
wyciągnąćwnioskidotyczącehistoriidyscyplinnaukhumanistycznychiNie
istniejejedenpoziomtejhistorii,wgruncierzeczyjesttychhistoriiwiele
iwcaleniesąonezesobązsynchronizowanewcałość,którejmożnanadać
jeden,uprzywilejowanyintelektualniesensiSposobypodtrzymywaniatra-
dycji,takżetradycjidyscyplinarnych,wistocierzeczysąrealizowaneprzez
tesameśrodkireprodukcji,którychroląkulturową-innymrazem-stajesię
zapominanieiWsplotachtegowewnętrzniezróżnicowanegoprocesuprzed-
miotypoznanianiejednokrotnietracąswątożsamość,niektórewogólezni-
kają,akryteriaichwyodrębniania-taksamojakregułypozwalająceustano-
wićpośródnichładiodkryćdziękinimjakąśprawdę-wstrumieniuhisto-
rycznegoczasustająsięwątpliwe,splątane,awkońcubezużyteczneiNie
dasięzachowaćciągłościnawszystkichpoziomachhistorycznegoupływu,
jakiemupoddająsięinaukihumanistyczne,iichprzedmiotyiTymsamym
niedasięuniknąćkonfuzjipoznawczej,jakąowenieciągłościmusząwywo-
ływaćiDlatego,uwrażliwieniświadomościąasynchronicznegoupływuczasu
historycznego,możemyniejednoznacznieudzielaćpierwszeństwatrwaniu
bądźzmianie,ciągłościlublucewczasie,pamięcilubzapominaniuiDopóki
takwłaśniejest,naukihumanistycznesąnotoryczniekontrowersyjnezarów-
nocodoswejtożsamościwczasie,zdolnościdoadekwatnegouchwytywania
jakościswychprzedmiotów,jakicodoswejspójnościzideaminaukowo-
ści,zjakimisiękonfrontują,któreniekiedyzakładają,aniekiedykwestionują
