Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
kiwaniesię,machanierękami),
trzymaniesięschematów(np.dzieckozawszechce
iśćtąsamądrogą),
fiksacjanacyfrachlubliterach,tylkowcelu
patrzeniananieinazywaniaich)[11].
przywiązaniedopewnychczynnościrutynowych,
tendencjadopewnychwąskichzainteresowań(np.
Skądsiębierzeautyzm?
Pytanieoprzyczynyautyzmujestjednym
znajczęstszychzestronyrodziców.Tozrozumiałe,gdyż
poszukiwanieźródełproblemuilogicznychwytłumaczeń
stanowipierwszykrokdojegooswojeniaizrozumienia.
Etiologiaautyzmuniestetywciążpozostajezagadką.
Choćbadańnadautyzmemprowadzisięwiele,towciąż
nieodkrytojednej,konkretnejprzyczynyautyzmu.
Najczęściejmówisięozespoleczynników.
Autyzmnależydozaburzeńneurorozwojowych,czyli
związanyjestznieprawidłowymrozwojem
ifunkcjonowaniemmózgu[12].Odmiennościwbudowie
mózgupowstająwewczesnejfazietworzeniasięukładu
nerwowegoipodziałucewynerwowejmiędzy20.a40.
dniemodzapłodnienia[13].Mózgosobyzautyzmem
różnisięodmózguosobyneurotypowej.Różnice
tedotycząinnejwrażliwościnaodbiórbodźców,
odmiennegosposobuodczytywaniazachowań,słówczy
gestówinnychludzi.Różnicewfunkcjonowaniumózgu
wyjaśniatzw.teoriaumysłulubcentralnakoherencja
(terminytewyjaśnięwrozdziale3).Osobazautyzmem
odmiennieodczuwadanebodźce−bardziej,mocniejlub
mniejisłabiejniżprzeciętneosoby.Inaczejodbiera
pewnesygnałyzotoczeniaorazwodmiennysposób
jeprzetwarza,segregujeiinterpretuje,acozatymidzie,
możenietakjakosobyneurotypowereagowaćnadane
sytuacje.Mówisię,żeautyzmpowstajeudzieckajeszcze
