Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Zdecydowanielepiejpodjąćkrokijaknajwcześniej,
przeprowadzićdiagnostykę,bywraziepotrzebyszybko
podjąćdziałaniaterapeutyczne.Istniejąfundacje,które
pomagająwprocesiediagnostycznymorazudzielają
wsparciapsychologicznegorodzicom.Beztrudu
znajdzieszwinternecieadrestakiejinstytucjiwswojej
okolicy.
Jakrozmawiaćodiagnozie?
„Wiepani,jatobymchciała,żebyjejstwierdzili
tenautyzm,bojachodzęodlekarzadolekarza
ikażdyrozkładaręce.Niemakonkretnejdiagnozy,
alekażdywidzi,żejestzniącośnietak.Gdybym
wiedziała,coto,podjęłabymterapię,leczenie,
ataktostojęwmiejscu…”
∽MamaNatalii[…]
Usłyszałamtoodpewnejmatkidiagnozowanegodziecka,
kiedyzapytałamjąojejprzeczuciaioczekiwania.
Rodzice,przyprowadzającdzieckonadiagnozę,chcąalbo
usłyszećsłowa:„Panidzieckoniemaautyzmu”,albo
otrzymaćwiadomość:„Wreszciewiemy,cojestpani
dziecku,toautyzm”.Niepewnośćjestdlanichtrudna.
Niewątpliwiekażdyrodzicdziecka,czytozautyzmem,
czybez,potrzebujedelikatnościiempatiizestrony
diagnostów.
Każdyrodzicdzieckazautyzmemwpewnym
momenciestajeprzeddylematem:czypowiedzieć
dziecku,żemaautyzm?Jakmutopowiedzieć?Kiedy
iwjakimwieku?
Zanimspróbujęrozwiaćzwiązaneztymwątpliwości,
opowiemodwóchsytuacjachzmojejpracyzdziećmi
zautyzmem.
Pewiendziesięcioletnichłopiecwysokofunkcjonujący
wspektrumuczęszczałdozwykłejszkoły,gdyżpochodził
zmałejmiejscowości,gdziebyłatylkojednaszkoła
