Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Patrzyłnanią,właściwienakażdąkobietę,jakbybyła
naga.Miałpożądliwespojrzenie,długidiabolicznynos
izmysłoweusta.Żadnakobieta,bezwzględunastatus,
nieuszłabyjegouwadze.Annamusiałaudawać
zadowoloną,gdyunosiłjejpodbródekimówił,żejest
urocza,apotemspuszczałwzroknawypukłośćjejpiersi.
Jednocześniemusiałaprzyznać,żebyłwnimpewien
powab,którymógłbyprzynieśćzgubęniejednej
łatwowiernejdamie.Aleniejej!
Damykrólowejplotkowałyonimzożywieniem,
aMaria,jakzauważyłaAnna,niepotępiałaich.Przeciwnie
–cieszyłojąwtórowanieimprzyjednoczesnej
świadomości,żemadamed’Aumontnierozumiejęzyka.
–Mówią,żezwyczajowojestodzianywkobiety
–zachichotałajasnookaladyElżbietaGrey,siostra
markizaDorset.UrodziwątwarzFlorenceHastingsoblał
rumieniec.
–Uwodzeniekobietuważazadyscyplinęnarówni
zpolowaniem–wtrąciłakrólowa.
–Powiadają,żechełpisięswoimspecjalnym
petite
bande
kurtyzanipijezwieluźródeł–zażartowałaMaria
Boleyn.
–Mówisię–szepnęłaMariaFienneszfiglarnym
uśmiechem–żekazałzrobićwswoichpałacachsekretne
otworyidrzwi,abyoglądać,jakkobietysięrozbierają
ikochają.
Słowateskwitowanochóralnymśmiechem.Annazaś
zastanawiałasię,czykrólowawie,żeFranciszek
podglądałjąiLudwika.
Mariispodobałsiętentemat.
–Czytałam,żeAleksanderWielkizwracałuwagę
