Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ROZWÓJTEORIIEKONOMIIPOKRYZYSIE…
15
przezpodmiotydecyzyjnespowodował,żesytuacjetakie,jaknaamerykańskim
rynkunieruchomościwroku2008,mogływogólesiępojawić.Jakstwierdza
Cochrane:„formułującprzewidywaniawszyscypoprostudodawalipopyty:
konsumpcyjny,inwestycyjnyirządowyiużywaliprostejkrzywejPhillipsa,gdy
mówilioinflacji(więc)jeślijakieśideezawiodłyidoprowadziłydozłychroz-
wiązańwpolitycegospodarczej,tobyłytoideekeynesowskie”
14.Wnajwięk-
szymzatemskrócie:przyczynąkryzysubyłopermanentnestosowanierozwiązań
opartychnaprzekonaniu,żerynkidasiękontrolować,główniedlatego,iżrzą-
dowibiurokraci„wiedzącwięcej”,majązdolnośćprzewidywania,„wjakąstronę”
rynkitekażdorazowozmierzająiwzwiązkuztymmogąskuteczniestosować
określonebodźcestymulacyjne.
Cociekawe,jednązpodstawowychprzyczyn,dlaktórychkeynesizmmu-
siprowadzićdobłędnychrozwiązańjestfakt,żezawieraonewidentnebłędy
logiczne;tozaśwynikabezpośredniozmatematycznychsłabościekonomii
keynesowskiej.Innymisłowy,jeśliKrugmanuważa,żeekonomistówchicagow-
skich„uwiodło”pięknomatematycznegomodelowania,tozdaniemCochrane’a
problempoleganienanadmiarze,alewłaśnienaniedoborzematematykiweko-
nomii.Matematykabowiempozwala„ściśletrzymaćsięlogikiigwarantuje,że
związkiprzyczynowo-skutkowesąprawidłowoidentyfikowane,cobardzoczęsto
niemamiejsca,gdyzależnościopisanesąniematematycznie”
15;wtymwięc
sensiekeynesizmjestbyćmoże„urokliwyretorycznie”,alewynikatotylko
zbrakuścisłościiporządkuwwywodzieteoretycznym,któryjestwjegora-
machprowadzony.
2.
Jeśliniewiadomoocochodzi,tochodziometodologię
Wroku1934J.M.Keynesstwierdził,żeekonomistów,mimocałejróżno-
rodnościproponowanychprzeznichkoncepcjiteoretycznych,możnazasadniczo
podzielićnadwiefrakcje;„pojednejstroniesąci,którzywierzą,żeistniejący
systemgospodarczyjestwdługimokresiesystememsamodostosowującymsię
(...).Podrugiejstronieprzepaścisą(zaś)ci,którzyodrzucająmyśl,jakobyist-
niejącysystembyłwjakimśznaczącymsensiesamodostosowawczy”
16.Opinię
tęwroku1988uznałzanadalobowiązującąStanleyFischerimożnajedynie
dodać,żeprzedstawionepowyżej,reprezentatywnedlaaktualnieprowadzonej
debatystanowiska,zdająsiętęaktualnośćpodtrzymywać.Zasadnewydajesię
jednakwtymkontekścieinnepytanie,mianowicie:jakmożliwejestrównocze-
snefunkcjonowanietakskrajnieodmiennychpodejść,skorowobuprzypadkach
14Ibid.
15Ibid.
16J.M.Keynes:TheGeneralTheoryandAfter:Part1,Preparation.Macmillan,London1973,t.XIII,s.485-
-492,cyt.za:B.Snowdon,H.Vane,P.Wynarczyk:Współczesnenurtyteoriimakroekonomii.Wydawnictwo
NaukowePWN,Warszawa1998,s.14.
