"Tego się nie krytykuje, na kogo się nie liczy"

Elżbieta Kal

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-7467-153-8

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku

Rok wydania:

2010

Liczba stron:

424

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Kal, Elżbieta. "Tego się nie krytykuje, na kogo się nie liczy". Red. . Słupsk: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku, 2010, 424 s. ISBN 978-83-7467-153-8

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Kal, E.

T1 "Tego się nie krytykuje, na kogo się nie liczy"

PB Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku

PP Słupsk

YR 2010

SN 978-83-7467-153-8

Bibliografia BibTex:

@Book{ 294902, author = "Kal, Elżbieta", editor = "", title = ""Tego się nie krytykuje, na kogo się nie liczy"", publisher = "Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku", year = "2010", address = "Słupsk", isbn = "978-83-7467-153-8" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Kal, Elżbieta

ED -

TI - "Tego się nie krytykuje, na kogo się nie liczy"

PB - Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku

CY - Słupsk

PY - 2010

SN - 978-83-7467-153-8

ER -

Netografia (standard APA):

Kal, Elżbieta. "Tego się nie krytykuje, na kogo się nie liczy" [baza danych online] Słupsk: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku, 2010 [dostęp: 05 07 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/tego-sie-nie-krytykuje-na-kogo-sie-nie-liczy-elzbieta-kal-294902.

socrealizm, krytyka artystyczna

Wolno chyba uznać, że niniejsza praca łączy typologicznie (co najmniej) dwa wskazane przez Sławińskiego modele pisania o krytyce, bo nie rezygnując ze „zdarzeń”, podejmuję próbę potraktowania jej jako system, na który składają się wypo...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-7467-153-8

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku

Rok wydania:

2010

Liczba stron:

424

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Spis treści niedostępny

uwagęnakońcowepytanieoprzyszłośćpolskiejsztuki;jużsamfaktjegopostawieniamo-

żeświadczyćoobawieinstrumentalizacjiibanalizacjitwórczości.Autordyplomatycznie

iostrzegawczołączyłniemożnośćudzieleniaodpowiedzizwyrazamiwiarywodpowie-

dzialnośćartystów

,wichodpornośćnapokusydoraźnychhaseł,sloganów

,ofertireceptur

nasztukępopularną.Zatemtoniekrytycy,leczartyści–możnarozwinąćmyślrecenzenta

–decydująosztuce.Dodajmy,żewśródzasługującychnauwagętwórców

,oboktuzów

koloryzmu,jakEibisch,Cybisowa,Pronaszko,Rzepiński,późniejobecnychnaOgólno-

polskichWystawach–sprawdzianachzsocrealizmu,znaleźlisiępóźniejsiortodoksyjni

jegowyznawcy,HelenaiJuliuszKrajewscy.Autornieprzewidziałteż,żeluźnepostulaty

przybiorąformęnarzuconejmetody,którejnormatywyobejmąikrytykę,aonsamjako

twórcapodporządkujeimswojemalarstwo.

HelenaBlumównaoptymistycznąocenęSalonułączyłajednakzoczekiwaniem–jak

określała–fermentuiniepokojuwmiejsceniebezpiecznegosamozadowoleniazosiągnięć,

główniekolorystycznych.Wniemalzresztątakimsamymjakupoprzednikapanteoniein-

dywidualnościrecenzentkadokonałaniewielkichprzesunięć,prymprzyznającdziełuPro-

naszki,zwłaszczaPortretowipoety(ilustr.1)zanowoczesnepołączeniesyntetycznegokoloru

zcharakterystykąpsychologiczną.Głębokiespojrzeniewsiebiecelempoznaniawłasnejistotyinie-

pokojuepoki,ototreśćpsychicznategowyjątkowegoportretu

.TakjakMalina,uznającdotychcza-

soweosiągnięciazaniezbywalnykapitałwyjściowy,Blumównawystępujezwnioskiem:czas

naproblemdalszy:czasuzgodnićzrytmemśyciarytmsztuki,zwłaszczaśepozostajewieledozdziała-

nia.Zarazjednakdodaje,żenowatorstwowinnosięprzejawićnowąformą;wprowadzenie

bowiemjakiegośaktualnegotematu,naiwnenawiązaniedorzeczywistościnierozwiązujesprawy.Poprzez

nowąformęprzemówiąnoweczasy

.Mówiąconieadekwatnościdotychczasowejpraktykikolo-

rystówdonowychczasów

,autorkazapewnemiałanamyślirozgrywkibarwne,wyjściepo-

zanieuznajączaprzekroczenieautonomii;byćmożenależytouznaćzadziałanieprewen-

cyjne,wyprzedzenieewentualnychpróbgaszeniaprzyszłejawangardy,przekonaniepoten-

cjalnychoponentów

,żenowoczesnościwsferzespołecznejmusiodpowiadaćnowoczesna

formaiwniejwyrażasięnowatreść.Byłabytowięckolejnaszeroka,asekuracyjniepo-

jemnaformuła–taktonazwijmy–realizmubezgranic

.DlategowpłótnachCybisaau-

torkastwierdzaściślejszyzwiązekzprzedmiotem

,swoistyrealizmRzepińskiego,przekon-

struowaniekolorunarzeczwolumenuwmalarstwieMarczyńskiego,materialnośćformy

uEibischa,zwrotdopreimpresjonizmuuWolffa(Czytająca),wreszcieTaranczewskiego

odosobnionyprojektmalarstwamonumentalnego.Wśródwieluinnychdostrzegłateżje-

dyną–jakpisała–reprezentacjękierunkówpostkubistycznychuJaremiankiiKantora,

obrazemigrantaMarkaŻuławskiegoróżnyodkrajowegokoloryzmu,nowatorstwoT.Tysz-

kiewiczowej.ZocennegatywnychodnotujmyźlepojętyrealizmrzeźbyA.Karnego(Głowa

Solskiegoz1941roku),tj.rejestracjęcechfizjonomicznych,którąpóźniejszakrytykabędzie

nazywaćbezdusznymnaturalizmem.Bliskitemubyłnieciekawyrealizm,którymJ.Malina,

1111111

dotegododaćnp.Kopanieburaków(tempera)EugeniuszaWańka(zKrakowa),takżezajmującegosię

wówczaskrytyką.

H.Blumówna,SalonWiosennywWarszawie.DTwórczość”1946,z.7-8,s.259.

Ibidem.

Por.:R.Garaudy,Realizmbezgranic,tłum.R.Matuszewski.Warszawa1967.

Przyokazjizwróćmyuwagęnaprawieanegdotycznąrozbieżnośćpodawanychprzezobojerecenzen-

tówtytułówjednegozpłócienCybisa:wymienioneprzezBlumównęIndyki(notabenecieszącesięno-

bliwątradycją,choćbywmalarstwieMonetaiwrodzimymMalczewskiego)wtekścieMalinyotrzyma-

łypospolitytytułKury.

Brak wyników

"Tego się nie krytykuje, na kogo się nie liczy"

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra