"Tego się nie krytykuje, na kogo się nie liczy"

Elżbieta Kal

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-7467-153-8

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku

Rok wydania:

2010

Liczba stron:

424

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Kal, Elżbieta. "Tego się nie krytykuje, na kogo się nie liczy". Red. . Słupsk: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku, 2010, 424 s. ISBN 978-83-7467-153-8

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Kal, E.

T1 "Tego się nie krytykuje, na kogo się nie liczy"

PB Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku

PP Słupsk

YR 2010

SN 978-83-7467-153-8

Bibliografia BibTex:

@Book{ 294902, author = "Kal, Elżbieta", editor = "", title = ""Tego się nie krytykuje, na kogo się nie liczy"", publisher = "Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku", year = "2010", address = "Słupsk", isbn = "978-83-7467-153-8" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Kal, Elżbieta

ED -

TI - "Tego się nie krytykuje, na kogo się nie liczy"

PB - Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku

CY - Słupsk

PY - 2010

SN - 978-83-7467-153-8

ER -

Netografia (standard APA):

Kal, Elżbieta. "Tego się nie krytykuje, na kogo się nie liczy" [baza danych online] Słupsk: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku, 2010 [dostęp: 05 07 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/tego-sie-nie-krytykuje-na-kogo-sie-nie-liczy-elzbieta-kal-294902.

socrealizm, krytyka artystyczna

Wolno chyba uznać, że niniejsza praca łączy typologicznie (co najmniej) dwa wskazane przez Sławińskiego modele pisania o krytyce, bo nie rezygnując ze „zdarzeń”, podejmuję próbę potraktowania jej jako system, na który składają się wypo...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-7467-153-8

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pomorskiego w Słupsku

Rok wydania:

2010

Liczba stron:

424

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Spis treści niedostępny

niemaljedynymwzorcemnowej,realistycznejsyntezy.Tymbardziejodosobnionygłospoety,

upominającysięomyślStrzemińskiego,wartjestodnotowania.

Jakwiadomo,tonieprzedstawicieleawangardy,aleinniartyściuznawaniwtedyzapre-

kursorównowegorealizmuznajdąsięwwąskimpanteoniebohaterówwspółczesnejsztu-

ki,awśródnichTadeuszKulisiewicz.Możnapowiedzieć,żefaworyzacjajegotwórczości

jesttakżewspólnącechąkrytykiprzed-ipokatowickiej.Wjednymzwczesnychpowo-

jennychtekstówmonograficznychDobrowolskiuzasadniałnp.ekspresjonizmdrzewory-

tówztekiSzlembarkpriorytetemracjihumanistycznychnadtroskąoformę,podkreślał

zmianęśrodkówwcykluRuinyWarszawy,zaznaczał,żeKulisiewiczniejestformalistą,jego

pracecechujespecyficznyrealizm,azwiązkizbieżącąsztukąispołeczneceletwórczości

każąwnimupatrywaćartystywspółczesnego,mimo–jakokreślałautor–historycznego

współczynnika

.WkolejnymwykładzieswojegorozumieniamalarskiegorealizmuDobro-

wolskiznowudeklarowałliberalizm,uznaniezarealistycznązarównosztukiegipskiej,

późnośredniowiecznej,jakiobrazówBoznańskiej.Warunkiemwystarczającymdotakiej

klasyfikacjibyłatylkoobecnośćprzedmiotów

,anawetczęściistniejącychwtzw

.rzeczywi-

stościobiektywnej,niepoddanychjednakdestrukcji,np.kubistycznejdeformacji–nazywa-

nejpohusserlowskueksplozją–anidowolnemuzestawianiuwprojekcjistanówpodświa-

domości.Takieoperacjenaprzedmiotachautoruważałzawyraznonszalancjiianarchi-

zmuorazlekceważeniaodbiorcynieakceptującegosztukizbytintrowertycznej,której–jak

określał–odczytaniesięnieopłaca,botylkoprowadziwsferępodświadomościtwórcy[...]albodo

pustej

konstrukcjiformalnej

.Szerokaformułarealizmu–dodajeDobrowolski–możebyćuści-

ślonaokreśleniemustalającymproporcjemiędzyrealnymaidealnymwdziele,wymagawięc

operacjiwerbalnych.Zauważmytupopierwszearbitralneustalenieżyczeńodbiorcyocze-

kującegojakobyodsztukikonkretnychfundamentówmyśleniaiwogóleśycia,zatemwyznaczenie

jejfunkcjidydaktyczno-poznawczej,ale–bytakrzec–napoziomieelementarnym.Trud-

noocenić,czykrytykprzewidział,żewnajbliższejprzyszłościzafundamentmyśleniaiży-

ciazostanieuznanaodgórnieideologiamarskistowsko-leninowska.Drugielementtojed-

noznaczniejużpejoratywnenacechowanieokreśleniaformalizm,jednejzpodstawowych

antytezrealizmusocjalistycznego,odebranieposzukiwaniomformalnymwartościepiste-

mologicznejiinstrumentalizacjasztukimierzonejkategoriąpoznawczejopłacalności.Prze-

kreślałaonabronionąprzezPrzybosiaautonomięestetyczną,choćautorzastrzegał,żenie

zgadzasięnaestetykęnormatywną,rozróżniainspirującąsugestięinarzucanieartystycznych

strategii.Miałtegodowodzićjużniemalkanonicznychwytdydaktyczno-psychologiczny

wpostaciwyrazówwiarywambicje,możliwościiwolęartystówtwórczejadaptacjiowych

sugestii,kuszącychobietnicąstworzenianowegonurtu,odpowiadającegowyzwaniuwspół-

czesności.

Recenzjeztezą

Naprzebiegsporuomalarstwo,treśćiintensywnośćstawianychteztrzebabowiem

spojrzećwkontekściebieżących,krajowychwydarzeńartystycznychikomentującejje

bezpośredniokrytyki.Inaczejmówiąc,możnawyodrębnić,symptomatycznedlapóźniej-

1111111

T.Dobrowolski,OtwórczościTadeuszaKulisiewicza.DOdrodzenie”1946,nr48,s.5-6.Por.też:tenże,Piękno

dzisiejszejWarszawywrysunkachTadeuszaKulisiewicza.DOdrodzenie”1947,nr13,s.3;tenże,NowerysunkiTa-

deuszaKulisiewicza.DOdrodzenie”1948,nr51-52,s.8-9,liczneilustracjeśródtekstowewczasopiśmieitd.

Tenże,Kilkauwagorealizmiemalarskim.DOdrodzenie”1947,nr3,s.9.

Brak wyników

"Tego się nie krytykuje, na kogo się nie liczy"

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra