Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2.Rzutokanahistorię…
27
przyjmująwspólnezałożeniametodologiczne.Zgodniezgłównymzało-
żeniemterapiajesteksperymentem,któregoefektynależyweryfikować
empirycznie.Ocenaskutecznościterapiipodlegatymsamymrygorom
metodologicznym,jakiestosujesięwbadaniunaukowym.Wybierając
danątechnikębehawioralnąlubpoznawczą,należysiękierowaćcelem,
jakizajejpomocąmabyćosiągnięty.Założeniatepowodują,żeodlat
osiemdziesiątychXXwiekustalewzrastaliczbabadańnadefektywnością
leczeniaróżnegotypuzaburzeń.Poszukiwanienowych,bardziejskutecz-
nychispecyficznychdlaokreślonychzaburzeńmetodsprzyjarozwojowi
kolejnychmodeliterapii,wywodzącychsięzparadygmatubehawiory-
stycznegoipoznawczego.
Wramachszerokopojętejterapiipoznawczo-behawioralnejpowstają
różnejejodmiany.Ichautorzyczęstoproponująmodelrozwojuileczenia
specyficznegozaburzenia(np.Young–terapiazorientowananaschematy,
stosowanawleczeniuzaburzeńosobowości,czyLinehan–dialektyczna
terapiabehawioralnaosóbzzaburzeniemosobowościzpogranicza)lub
poszukująnowychmetoditechnik,którejeodróżniająodklasycznego
modelu,zaproponowanegoprzezBecka(np.Segal,WilliamsiTeasdale–
terapiapoznawczaopartanauważności,lubHayes–terapiaopartana
akceptacjiizaangażowaniu).
Wprawdziepołączenieterapiiwywodzącychsięzmodelibehawiory-
stycznegoipoznawczegookreślasięmianemterapiipoznawczo-behawio-
ralnej,alekażdaztychorientacjiteoretycznychipraktycznychnadalrozwija
sięteżniezależnie.Wceluzaakcentowaniaodrębnościniektórzyterapeuci
behawioralni,określającsiebiejakoUterapeutówzachowania”,odcinają
sięodprzedrostkaUpsycho-”wsłowieUpsychoterapeuta”,abypodkreślić
osadzeniewteoriiuczeniasięipsychologiieksperymentalnej(Beckers,
2006,informacjaosobista).Inniterapeucipoznawczo-behawioralni–uzna-
jączapodstawowąpoznawcząkonceptualizacjęzaburzenia–ograniczają
zastosowanietechnikbehawioralnychdonarzędziuzupełniających,asiebie
określająraczejjakoterapeutówpoznawczych.
Wśródczłonkówpowstałegow1966rokuAssociationforAdvancement
ofBehaviorTherapy(AABT)27%określiłosiebiejakoterapeutówbehawio-
ralnych,69%–jakopoznawczo-behawioralnych,a2%–jakopoznawczych
(ProchaskaiNorcross,2006).
WStanachZjednoczonychstowarzyszeniemskupiającymnajwiększą
liczbęterapeutówpoznawczychibehawioralnychjestAssociationforBeha-
vioralandCognitiveTherapies(ABCT),przekształconezpowstałegow1966
rokuAssociationforAdvancementinBehaviorTherapy,któregohonoro-
wymczłonkiembyłAlbertEllis,apierwszymprzewodniczącymCyrilM.
