Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Jajco–odgryzłsięJacekidopierowtedyspostrzegł,żezjednego
palcazaczęłamuleciećkrew.
Podniósłlewąrękędokładniewtymsamymczasie,coSeweryn
prawą,imożewłaśniedlategonauczycielkawskazałasynadyrektora.
–Proszę,Sewerynie.Powiedzklasie,jakrozwiązaćtozadanie.
–Muszędołazienki.
–Notrudno–westchnęła.–Idź,skoromusisz.Wtakimrazie
proszę,Kwiatekdotablicy.
–Alejateżchciałemdołazienki–próbowałsięwytłumaczyć
Jacek.
–Dotablicy,natychmiast!
Poszedł,trzymającręcesplecionezaplecami.
–Proszęwziąćkredęiwpisaćwynikodejmowania.
Mógłbyspróbowaćwykonaćdziałanielewąręką,alebyłpewien,
żepaniMajewskaniebyłabyzadowolona.Pamiętał,jakciężko
wpierwszejklasiemiałJulek,zktórymsiedziałwławce.Odmałego
wszystkorobiłodwrotnie,piłkękopałlewąnogą,wlewejręcetrzymał
kijdopalanta,amimototrafiałniemalkażdąpiłkę,więcnikomu
tonieprzeszkadzało,dopókinieposzedłdoszkoły.Wtedydzieci
dowiedziałysię,żejestinny,izaczęłyprzezywaćgomańkutem.
Nakażdejlekcjiobrywałwlewądłońdrewnianąlinijką,więcwkońcu
spuchłamutak,żenauczyłsiępisaćprawą.Musiał,booddnia,
wktórympaniMajewskawezwaładoszkołyjegorodziców,oprócz
spuchniętejrękimiałpodbiteoko.DlategoJacekwolałnie
denerwowaćnauczycielki,udającmańkuta,itylkostałzespuszczoną
głową.
–Siadaj,pała!–usłyszał.
Gdywróciłnaswojemiejsce,Juleknawetnaniegoniespojrzał.
Dobrzewiedział,żeniemaoczymgadać,bowspółczucierzadko
pomaga,natomiastzawszeniepozwalazapomnieć.Zamiastrobić
smutnąminę,napisałnaostatniejstroniezeszytu:KURWA.Zrobił
toprawąręką,więcliterybyłykulfoniaste,aleJaceksięuśmiechnął.
Wytarłkrewwkartkęzeszytudomatematyki.Wyszłaztegoplama
przypominającachmuręlubkłębydymu.Dorysowałdoniegokomin,
spadzistydachicałybudynekszkoły,otoczonytopolami,zktórych
nawiosnęleciałpuchprzypominającyszaryśnieg.Napiętrze
mieszkalidyrektorszkoły,któryuczyłprzedmiotówścisłychiwuefu
wstarszychklasach,orazjegożona,nauczycielkapolskiegoihistorii.
IrenaKalinowska,oprócztego,żemiaławąsyiniski,zachrypnięty
głos,byłanajsympatyczniejszazcałegogronapedagogicznegoinigdy
