Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.2.ZARZĄDZANIEDZIEDZICTWEMKULTUROWYMIJEGOINTERESARIUSZE
31
Wszystko,conapisanopowyżej,niezaprzeczasensowiwprowadzeniaListypro-
duktówregionalnych.Wskazujejedynie,żewobrębiedziedzictwa,atymbardziej
tegounijnegoigenerującegoprzychody,niemaprostychrozwiązań.Podejmując
działaniawobecdziedzictwa,należyrozważaćwielezmiennych,przedewszystkim
zaśprzewidywać,jakbędąoneoddziaływaćwperspektywieczasu,nietylkonaj-
bliższego.Działającnierozważnie,możnadoprowadzićdoosłabieniastrumieni
zasilającychdziedzictwo,awkonsekwencjidozmniejszeniajegodynamiki(osta-
tecznie–obumarcia).
ZASÓ;DZIEDZICTWAIZASILAJĄCEGOSTRUMIENIE
Wydajesię,żewłaśniepojęciestrumienijestkluczowewkontekściezarządzania
dziedzictwem.Winteresującymnaskontekścieznanejestzekonomii(podobniejak
terminzasób).Obydwasąwykorzystywanenp.wopisierynkupracy:nWielkośćza-
sobubezrobocia,podobniejakpoziomwodywzbiorniku,zmieniasięwzależności
odróżnicymiędzystrumieniaminapływuiodpływu.Gdystrumienienapływuprze-
wyższająstrumienieodpływu,tozasóbbezrobociapowiększasię,gdyzaśnapływy
sąmniejszeododpływu,tozasóbbezrobociazmniejszasię”39.Jaktosięmadodzie-
dzictwa?Popierwsze,pokazuje,żefałszywądrogąjestpostrzeganiedziedzictwajako
zasobu,bezkontekstuprocesów,jakimonpodlega.Takieujęcienieoddajedyna-
mikidziedzictwa,nieustanniezachodzącychzmian.Statycznyopisdziedzictwajest
dlaprocesuzarządzaniarówniebezużytecznyjakdlateatromanachcącegoobejrzeć
spektaklwykonanewczasiejegotrwaniazdjęcie.Oczywiścieniejesttonicnowego
–wliteraturzeprzedmiotuodlatpojawiająsięgłosy,żezarządzaniedziedzictwem
towistociezarządzaniezmianami.Teoriazarządzaniazmianami,którawlatach80.
XXwiekupojawiałasięwnaukachozarządzaniuwUSA40,zostałazaadoptowana
przezamerykańskicharcheologówiantropologówkultury.nPojęcietoipróbajego
zdefiniowaniawodniesieniudozabytkówstanowiwynikrefleksji,iżcałeśrodo-
wiskoczłowieka,acozatymidziewarunki,wjakichtrwadziedzictwokulturowe,
nieustanniesięzmieniają.Autoremkoncepcjizarządzaniazmianąwodniesieniudo
zabytkówbyłB.F
.Feilden”41.WPolscenatenwymiarzarządzaniadziedzictwem
zwracaliuwagęm.in.AndrzejTomaszewskiiBogusławSzmygin42.
Zarządzaniedziedzictwemwymagamożliwiepełnegopoznaniaprocesówtowa-
rzyszącychzachodzącymzmianomiwłaśniewtymkontekścieużytecznąteoriąbę-
39Podstawyekonomii,red.RMilewski,Warszawa2000,s.537.
40J.R.Phillips,EnhancingtheE¶ectivenessofOrganizationalChangeManagement,nHuman
ResourceManagement”1983,vol.22,no.1/2,s.183–199.
41P
.Kościelecki,Kulturawregionach–analizadokumentówstrategicznychpolskichwojewództw
orazpiśmiennictwaprzedmiotu,nStudiaRegionalneiLokalne”2007,nr3(29),s.36.
42A.Tomaszewski,Dziedzictwoizarządzanie…,s.8;B.Szmygin,Współczesneproblemyochro-
nyzabytków,nSpotkaniazZabytkami”2013,nr5–6,s.9.
