Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wiadomo.
JużmiałempożegnaćwciążobrażonegoMaleskiego,
gdyspostrzegłemskazęnalśniącejtaflilewegobuta.
Schyliłemsięenergicznie,żebyzaradzićproblemowi,gdy
nagleusłyszałemwielkieprrr…Tegobyłojużnadto!
Spodniepękływzdłużliniipośladków,obnażającnie
pierwszejświeżościbieliznę.Corazbardziejnaglony
czasem,spojrzałembłagalnienakolegę:
–Janie,beztwojejpomocyzginę!Pożyczspodnie!
Wimięprzyjaźni!Tonaprawdęważnespotkanie,może
nawetzwidokaminaprofity…
–Niewielemnietoobchodzi!–odparował
niewzruszony.
Wytoczyłemwięcniezawodnedziało:
–Jakżeżto,nieobchodzi?!Człowiekdobrzeurodzony
niemożebyćażtaknieczuły!
–Acóżmadotegoszlacheckiepochodzenie?!
–Jaktoco?Wszystko!Twojemaniery,szlachetność
charakteru,czułość…
–No,no,wystarczyjużtychkaresów!Zeswoichmanier
orazczułegosercamamtylkotyle,żeiciebie,
iPatkiewiczabezustanniemuszęwyciągaćzawłosy
zkloaki–odparłwyraźniejużłagodniejszymtonem,
odpinającjednocześnieguzikirozporka.
Natenznakfalaradościzalałamimózg,choćnie
pozbawiłaprzytomnościdotegostopnia,aby
przywdziawszynowynabytek,niezauważyć,iżsięga
onniecoprzedkostki.Wspodniachniższegokolegi
przypominałemcyrkowca,aleitakbyłem
muniepomierniewdzięcznyzawybawieniezopresji.
Wobawie,abysięnierozmyślił,wypadłemnaschody
niczymstrzałaicosiłwnogachruszyłemwkierunkuAlei
Jerozolimskiej.
Sytuacjabyłatrudna,choćniebeznadziejna.Zbliżało
siępołudnie,tymczasem,bydotrzećnamiejscepieszo,
potrzebowałemconajmniejdwukwadransów.Dlatego
gdyusłyszałemzasobąturkotdorożki,niemyślącdługo,
przywołałemjąwielkopańskimgestem.Dorożkarz
podjechałczymprędzej,alezmiejscamniezlustrował,
