Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
planetęmniejszą,wszybkimtempiezbliżającludzi
igłębokoróżniącesiękultury.Jeżelito„przebywanie
razem”niekiedyrodzinieporozumieniainapięcia,
tojednakfaktpoznaniawsposóbbardziejbezpośredni
potrzebludzistajesięapelemoudziałwichsytuacji
itrudnościach.Każdegodniastajemysięświadomi,jak
wielejestcierpieniawświecie,pomimowielkiego
postępunapolunaukiitechniki,zpowoduróżnorakiej
biedymaterialnejiduchowej.Naszeczasydomagająsię
zatemnowejgotowościdowychodzenianaprzeciw
potrzebującemubliźniemu.JużSobórWatykański
IIpodkreślałtojasnowsłowach:„Dziś,gdyzostały
usprawnioneśrodkikomunikacji,dziękiktórymwpewnej
mierzezostałopokonaneoddaleniemiędzyludźmi[…]
działalnośćcharytatywnamożeipowinna[…]ogarniać
swymzasięgiemwszystkichbezwyjątkuludziiwszystkie
potrzeby”24.
Zdrugiejstrony–ajesttoaspektprocesuglobalizacji
pobudzającydodziałania,azarazemdodającyotuchy–
współczesnośćdostarczanamniezliczonychnarzędzi
doniesieniapomocyhumanitarnejpotrzebującym
siostromibraciom,nowoczesnychsystemówrozdzielania
pożywieniaiodzieży,jakrównieżmożliwości
zaoferowaniamieszkaniaigościny.Wykraczającpoza
granicewspólnotnarodowych,troskaobliźniegozmierza
wtensposóbdorozszerzeniahoryzontównacałyświat.
SobórWatykańskiIIsłuszniezauważył:„Wśródznaków
naszychczasównaszczególnepodkreśleniezasługuje
owonieodwracalniewzrastającepoczuciesolidarności
wszystkichnarodów”25.Instytucjepaństwowe
