Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
kontaktuzludźmi.Uwielbiała,kiedyzachęcałczłowieka
onieśmielonegojegowspaniałościądozabraniagłosu,
kładącmużyczliwierękęnaramieniu.Wiedziała,żekiedy
ojciecwpadałwgniew,mógłsięwydawaćstrasznytym,
którzygourazili,aleniewłasnymdzieciom.Zawszeteż
okazywałwielkączułośćmatce.
Pewnegowczesnowiosennegodniabrzemiennamatka
przyszładopokojudziecięcegowWestminsterzeiusiadła
naławceobokniej.
–Maszjużsześćlat,Bessy,ipora,abyśzaczęła
pobieraćnauki.Musiszsięnauczyć,jakbyćżoną
wielkiegoksięcia,iwszystkiego,copotrzebne,abyzostać
królową.Zaczniemyodnajważniejszychrzeczy,czyli
uczciwościiczystości,przymiotów,któremężczyźnidarzą
wielkimpodziwem.
Wygłosiładługąprzemowęnatematoczekiwańwobec
młodejdamy.
–Musiszsięnosićzgodnością,miećwyprostowane
plecyilekkospuszczonywzrok.Konieczbieganiem
popałacu.
Elżbietaniespodziewałasię,żeokażesiętotakie
trudne.Częstozapominała,żeniewolnojejbiegaćani
skakać,codotychczasrobiłabezskrępowania.Lady
Bernersnieustanniejąupominałaizachęcaładobrania
przykładuzmatki,którabyłaucieleśnieniemkrólewskich
manier.
LadyBernersudzielałaniektórychlekcji,aletomatka
nauczyłaElżbietęczytaćipisać.
–Maszszczęście,Bessy–powiedziałajejladyBerners.
–Wmoichczasachkrzywopatrzononaniewiastę,która
znałalitery.Ludzieobawialisię,żemożetoskutkować
