Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
szczerze,jakgdybymbyłKarolem?Wiem,żeżądam
wielkiegopoświęcenia;aleznałapanidziadkaiwjego
toimieniu...
Podałamurękęipowiedziała,płacząc:
–Przyrzekamzrobićto,ocomnieprosisz,gdytylko
będęwidziałategopotrzebę.
–Mogęwięcliczyćnato,żemniepaniostrzeże,jeśli
siękiedyuniosęlubrozgniewam?Dziękuję.Nieuwierzy
pani,jakwielkąulgęsprawiłamitaobietnica!
–Aleniesłuszniemówisz,żejesteśsamjeden.Teraz
należyszdonaszejrodziny.
–Tak,odchwili,wktórejprzystałaśpaninamoją
prośbę–odrzekłWalter.
Porazpierwszyspostrzegłateraz,jakiczarującywyraz
nadawałjegotwarzyłagodnyuśmiechzadowolenia.
Tojednowystarczałonazjednaniemuludzkichserc.
–Będęcięuważałaodtądzasiostrzeńca–dodała
zdobrocią–bratwspominałmiczęstootobie.
–ArchidiakonMorville–zawołałWalter–tysiączne
dawałmidowodydobroci.Przypominamgosobie
wybornie.
–Ach!Chciałabym...
PaniEdmonstoneprzerwałanagleidopieropochwili
dodała:
–Takichżyczeńniewolnonamrobić...Filipjestbardzo
podobnydoswegoojca.
–Cieszymniemocno,żepułkjegostacjonujetak
bliskostąd.Chciałbymgolepiejpoznać.
–WidziałeśgojużwRedclyffe.
–Tak–odparłWalter,rumieniącsięcokolwiek–lecz
byłemwtedyjeszczeprawdziwymdzieckiem,
