Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
10
Wprowadzenie
Takistanrzeczyrodzirzeczjasnaokazjedotwórczychnieporozumień
iprzewartościowańdorobkuFoucaulta,alebywateżpowodemobłożeniago
anatemąmilczenia(niektórzytwierdzą:higienaumysłowawymaga,bynie
czytaćFoucaulta)i
Otym,żeΠFoucaultjesttrudny”świadcządwazabieginotorycznie
przeprowadzanewkomentarzach,którechcąobjąćcałokształtjegodzieła:
poszukiwanieintelektualnychprzodków(Kant?,Hegel?,Nietzsche?,struktu-
raliści?,szkołaAnnales?),uwieńczonecałąkolekcjąantenatów,kompletnie
zesobąniespokrewnionych,atakżewciążżywapotrzebakonfrontowania
Foucaultazczempionamifilozofiiwspółczesnej(npizHeideggerem,Derridą,
Vattimo,aletakżezSearlem)i
Nicwięcdziwnego,żewobliczutakzłożonej,aniekiedyzaskakującej
trajektoriimyśli,niemalobsesjąwieluglosatorówjegopismstałosięwyrów-
nywaniesfałdowańpowierzchniFoucaultowskiegodyskursuizasypywanie
komentarzamilukinieciągłości,jakichwytwarzałontymwięcej,imbardziej-
coparadoksalne-powiększałsiękorpusjegowypowiedziiZrozumiałejest
teżito,żeustalanieetapówmyśliFoucaulta,pełnejzwrotówinawrotów,
stałosięambicjąwielupróbzrozumieniajegopism,taksamojakustalanie
losówżyciaFoucaultastałosięwyzwaniemdlabiografówiWtejmateriitakże
czekałanawszystkichniespodzianka:większośćmożliwychruchówinter-
pretacyjnychuprzedziłsamAutor,wautokomentarzach,którychpozostawił
całkiemsporoiUleganieichwpływom,pogoniezametaforamiiinnowacja-
miterminologicznymiFoucaulta,atakżepodążaniezakorektami,którymi
opatrywałkomentarzedoswychpism,czasemprzynosząefektwyzwoliciel-
skidlamyśli,uwalniająbowiemodzupełniefałszywychtropówinterpreta-
cyjnych,niekiedybywająjednakpułapkąiFilozofiaFoucaultajestbowiem-
zgodniezesłowamiKanta-filozofią,którejjeszczeniema,którawła-
śniedlategojestzaledwieijużarcheologią,ponieważbudowanajest
wciążwprzekonaniu,iżto,cojesttreściąwspółczesnejmyślihuma-
nistycznej,towistocierzeczyjużpozostałości,ruiny,któresamo-
dzielnieniemogądziśunieśćsensów,jakiemotywowałyfilozofię
poznaniahumanistycznegojeszczewiektemuiIdziśto-byćmoże-
stanowinajwiększyatutFoucaultowskiejarcheologiiiFoucaultpokazu-
je,nawetwnieudanychprzedsięwzięciachteoretycznych,żeteraźniejszość
władanaszymimyślamiinadobrelubzłekierujekuspełnieniom,którejesz-
czewiektemubyłyzupełnieniemożliweiWedleKantowskiegookreślenia
niebyłwięconfilozofem,leczfilozoficznymmyślicielemi
