Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
jamusiałemodrzucićwyłączniezpowoduścisłegolimituliczbymiejsc.
Podejrzewamzresztą,żemoikoledzybylirównielojalniwobec„swoich”
typów.Systemoksfordzki,wktórymkażdekolegiumosobnoprzyjmuje
kandydatów,jest,przyznam,trudnydoobrony.Mamwręczwrażenie,
żesamojegoskomplikowanieodstraszakandydatówodstaraniasię
oprzyjęcieitowwiększymstopniuniżpozbawionejużpodstaw
przekonanie,jakobyOksfordbył„snobistycznym”uniwersytetemtylkodla
bogaczy.Byłtakikiedyś,totrzebapamiętać,aleterazjestraczejwręcz
przeciwnie.
Przezwiększośćżyciawyglądałemnamniejlat,niżmiałem(tenwątek
jeszczewróci,gdybędęopowiadałomoichtelewizyjnychprzygodach)ito
doprowadziłodozabawnejsytuacjipodczasktórejśzsesjirozmów
kwalifikacyjnych.Wymęczonyizkompletniewysuszonymgardłem
pocałymdniuwywiadówzkandydataminastudia,postanowiłemwpaść
dopubuKingsArms,mieszczącegosiędokładnienaprzeciwkoNew
College.Czekałemnazamówionepiwo,kiedypodszedłdomniewysoki
młodyczłowiek,objąłprzyjacielskozaramięitubalnymgłosemspytał:
„Ijakcidzisiajposzło?”.Byłtojedenzkandydatów,którychrano
interrogowałem.Najwyraźniejzapamiętałmojątwarz,tylkożenie
skojarzyłjejwśródcałegotłumunowychtwarzy,jakiewidziałtegodnia,
iwziąłmniezajednegozeswoichkonkurentów.WkażdymrazieAndrew
PomiankowskidostałsiędoNewCollege,skończyłstudiazwyróżnieniem,
zrobiłdoktoratwSussexuJohnaMaynardaSmithaidziśjestprofesorem
genetykiewolucyjnejwlondyńskimUniversityCollege.Jestjednym
zwielubardzomądrychmłodychludzi,którychmiałemzaszczytuczyć.
Imożejeszczejednaopowieśćowyjątkowymstudencie,który
doskonalewręczprzystawałdosystemututorialnego.Miałemwłaśnie
spotkaniewmoimgabineciewNewCollegezkolejnympodopiecznym.
Często,przyznam,mojerozmowyprzeciągałysięponadprzepisaną
godzinęitakbyłoitymrazem.Następnywkolejceczekałjużpod
drzwiami.Niezdawałemsobiejednaksprawyztego,żemamażtak
donośnygłos.Perorowałemcośnamiętnienajakiśtemat,kiedydrzwisię
otworzyłyiwkroczyłówoczekującynaswojąporęstudent,oświadczając
kategorycznie:„Nie—ztym,copanwłaśniepowiedział,absolutnienie
mogęsięzgodzić!”.TobyłSimonBaron-Cohenidziśjestemabsolutnie
pewien,żetoonmiałrację,ajasięmyliłem.Obecniejestprofesorem
Cambridgeznanymnacałymświeciezeswychpionierskichpracnad
autyzmem(choćmożemimowszystkocieszysięmniejsząsławąniżjego
kuzyn,skandalizujący,alewielcezabawnyaktorireżyserSachaBaron-
Cohen).
Mójdoktorant—apóźniejwzasadzienawetmójmentor—AlanGrafen,
byłgwiazdąjużnastudiach,choćonakuratprzezpierwszelatawNew
Collegeniebyłmoimuczniem.Alejegoprzyjacielibliskiwspółpracownik
MarkRidley—tak.NietakmatematycznieukierunkowanyjakAlan,ale
równieżczłowiekoolbrzymiejwiedzy,świetnyznawcahistoriibiologii
okrytycznymumyśle,doskonaływykładowcaiwyśmienitystylista.
Napisałwielewybitnychksiążek,wtymjedenzdwóchpodstawowych
podręcznikówewolucji(tojednaztychpozycji,któreamerykańskie
księgarnieulokowanenauniwersyteckichkampusachzamawiająhurtem
