Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ROLAPROCEDURYWSPÓŁDECYZJIWEWZMACNIANIUPOZYCJI…
11
nowiskRadyiParlamentuwprowadzonoproceduręmediacjirealizowanąprzez
KomitetKoncyliacyjny,(2)aleRadaiParlamentmiałyprawoodrzuceniapropo-
nowanegoaktuprawnego,bezwzględunamediacje–wprzypadkupierwszej
instytucjijednomyślnie,awprzypadkudrugiejgłosamiabsolutnejwiększości
posłów.Tymsamym,decyzjąpodjętąwMaastricht,wbrewwoliparlamentu,nie
mógłpowstaćaktprawny.ProcedurawspółdecyzjiIobejmowała15obszarów
działalnościWspólnot
2
.Międzyinnymi:wolnyprzepływpracowników,usługi,
ujednolicaniewspólnegorynku,oświatę,zdrowiepubliczne,kulturę,ochronę
konsumentówiśrodowiska,programybadawczeitechnologię.
TUEprocedurąwspółdecyzjichciałdaćParlamentowinowąrolę,alerelacje
międzytrzemainstytucjaminiezostałyopisane.Ocenianojąwówczasjakoduże
rozczarowanie(Popowicz,1998,s.75),ajednakposłowiezmianamiwregulaminie
inieformalnymirozwiązaniamiumielizapomocąart.189bwzmocnićpozycjęPE.
NiejednoznacznesformułowaniatraktatuzachęciłyRadę,awszczególności
COREPER,doodmawianiaprowadzeniarozmów,którychcelembyłbykompro-
mis.Udzielanojedynieinformacji,którezpoprawekproponowanychprzezParla-
mentzostanąprzyjęte,aktóreodrzucone,ztymżetychdrugichbyłoprzeważnie
więcej.Posłowiezeswejstronystaralisięstosowaćgroźbęzablokowania,względ-
nieopóźnianialegislacji.Wartozwrócićuwagę,żemoglisobienatopozwolić,
gdyżniemusieliwykazaćsię,żezakończąproceduręlegislacyjnąwokreślonym
czasie,natomiastkolejneprezydencjechciałyudowodnić,żepotrafiąpotrzebne
ustawyprzeprowadzić.TakwięcKomisjaiRadaUniiprzyjęłyminimalistycznąin-
terpretacjęzapisówtraktatowych,podczasgdyParlamentinterpretowałprowizje
TUEmaksymalistycznie.Wyszedłzzałożenia,żeprocedurawspółdecyzjimabyć
egzekwowanaprzezpartnerów,którychstatusjestrówny(Farrell,Heritier,2001).
Cowięcej,szukałdróg,bywspółdecyzjaobjęłasferękomitologii,czylimiała
wpływnakompleksowysystemnadzorowaniawprowadzaniawżycielegislacji
unijnej,gdzie,jakdotąd,dominowałaRada.SamowprowadzeniewżycieTUE,ale
takżeproblemywrelacjachmiędzyinstytucjami,zachęciłyposłówdousprawnie-
niapracydrogądostosowaniaprocedurwewnętrznych.W1995r.uzupełniono
funkcjonującyjużod1990r.KodPostępowania.Doówczesnychnajważniejszych
ustaleńnależyzobowiązanieKomisjidowycofaniaprojektuustawy,naktórą
wtrakcieprocesuwspółdecyzjiniezgodziłsięParlament.Kodypostępowania
możnauznaćzakolejnydowódwzmacnianiapozycjiParlamentu,szczególnie,że
tzw.drugiKoduzyskałzapis,żeKomisjabędziegotraktowałanarównizRadą
UE(Stacey,2003).Uchwalonotakże113punktówregulaminu,zktórych20%do-
tyczyłoskuteczności,11%zwiększeniawładzyPE,a64%nawiązywałobezpośred-
niodozmianwprowadzonychprzezTUE(Kreppel,2003).
WokresiemiędzywejściemwżycieTUEiTraktatuzAmsterdamudoszłodo
kilkuprecedensówwzmacniającychpozycjęParlamentu.W1994r.Rada,niedo-
2
ZasadywprowadzoneprzezTraktatzMaastrichtnaukowcynazwaliprocedurąwspółdecyzjiI,
(obowiązywałyoneod1993r.do1999r.),natomiastzmianywtejprocedurzewprowadzonewre-
zultaciezebranychwtymokresiedoświadczeń,aktóreuzyskałyprawnyzapiswTraktatachpod-
pisanychwAmsterdamieiNicei–procedurąwspółdecyzjiII.
