Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ROZ​DZIAŁI
Witaj,Rzymie!
1.Roma!
–Panieipanowie,podchodzimydolądowania.Proszęzapiąćpasy
ipozostaćnamiejscu!Wsunąćbagażepodręcznepodsiedzenie!
Zamknąćstoliki!Wyłączyćurządzeniaelektroniczne!Zapiętnaście
minutwylądujemynalotniskuFiumicino.Pogodacudowna!
Dwadzieściapięćstopni!Miłobyłogościćpaństwanapokładzie
naszychliniilotniczych!ArrivederciebuonsoggiornoaRoma!1
–rozległsięwsamolociewesołygłospilota,poczymnadgłowami
pasa​że​rówzapa​liłysięczer​woneświa​tełka.
Elizaniemogłauwie​rzyć:Rzym!
Dookołazapanowałopodniecenie.Wszyscyzaczęlikręcićsię
wfotelach,szukającpasów.Grubszy,spoconypanpopięćdziesiątce,
którysiedziałobokniej,wciskałkomórkędokieszenimarynarki,
rozpychającsięprzytymniemiłosiernie.Siostrazakonna,zajmująca
fotelobok,tenodkorytarza,przeżegnałasięispoglądającnaElizę
zaniel​skimuśmie​chem,powie​działa:
–LubięlataćdoŚwiętegoMiasta,alewypadkizdarzająsię
naj​czę​ściejprzylądo​wa​niu.NiechBógmanaswswo​jejopiece!
„Dobrze,żejużdola​tu​jemy!”–pomy​ślałaElizaitylkowes​tchnęła.
Popiętnastuminutachbyłopowszystkim.Samolotwylądował
szczę​śli​wienapasieiroz​le​głysiębrawa.
Fiumicinobyłoulem.Ludzieróżnychnarodowościirasporuszali
sięhałaśliwiewewszystkichkierunkachizatrzymywaliprzed
świetl​nymitabli​cami.
Ritirobagagli/Baggageclaim–Elizadostrzegławreszcie
lot​ni​skowykie​run​kow​skaz,zaktó​rymciotkakazałajejpodą​żać.
„Nawszelkiwypadekbędęśledzićzakonnicę”–pomyślałairuszyła
jejśladem.PrzechodzącyobokmłodyWłochuśmiechnąłsiędoniej
bałamutnieipuściłoczko.Chybasięzarumieniła,alewyprostowała
kręgosłup,wypięładumnieklatkępiersiowąipotrząsnęłagłową,
zrzucajączramieniadługie,piękne,jasnewłosy.Zabiegumożliwiłjej