Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
szonaweFrancji”17),samprzecieżwspomina,że„[e]leganckiedziełopana
VillersazatytułowanePhilosophiedeKant[ł]zostałoprzeznaczonetylko
dotego,byFrancuzomsłużyćzawprowadzeniedostudiównadfilozofią
krytyczną.-CeltenzostałdoskonaleosiągniętyprzezPanaVillersa”18.Dla-
czegowięcHoeneWrońskijednocześniepisze,że„filozofiakrytycznanie
zostałajeszczeopublikowanapofrancusku”19?Czyzachodziwtymwy-
padkusprzeczność?HoeneWrońskimusiałuważaćmonografięVillersaza
opracowaniepopularne.Samzaśadresowałswojąpracędofrancuskiejpu-
blicznośćniepoto,byinformowaćofilozofiiKanta,aleby-zapośred-
nictwemfilozofiiKanta-przekazaćwiedzęowłasnejfilozofiiabsolutnej
(będącej,jaksłuszniepiszeDickstein,„rozwinięciemizwieńczeniem”filozo-
fiiKanta).Pozatymzwracauwagęfakt,żeHoeneWrońskiwspominaobra-
kuprezentacjifilozofiikrytycznej;zewzmiankinatematKinkera(wtym
samymprzypisie,wktórympieszeoVillersie)możnaprzypuszczać,żecho-
dzipoprostuotreśćKrytykiczystegorozumu.TymczasemVillerspodjąłjuż
tentematzarównowrozprawiezroku1801,jakiwewcześniejszymeseju.
Wreszcie,hipotezanajbardziejprawdopodobna,takjakwieluinnychfilo-
zofówprzypisującychsobieprawodolepszegozrozumieniafilozofiiKanta
niżjejautorsambyłwstanietouczynić,HoeneWrońskiprzezwłaściwy
systemfilozofiikrytycznejrozumiałwłasnąkoncepcję,dlategoodtwórcze
opracowanieVillersawydawałomusięniewystarczające.Wyjaśniałobyto
zawiłościpierwszejczęścizjejodwołaniamidoFichtegoiSchellinga.
Zmieniającesięokolicznościiniezdecydowanieautorasprawiły,że
teksttejrozprawyniejestjednolitypodwzględemtreści.Dicksteinuwa-
ża,żetylkotrzeciasekcja(część)stanowirelacjęściślejodnoszącąsiędo
pismkrólewieckiegofilozofa,zredagowaną:„przeważnie,jaksądzimy,pod
wpływemdziełaKanta:MetaphysischeAnfangsgründeNaturlehre20.Pomi-
jającbłędniepodanyprzezDicksteinatytuł-KantnienapisałpracyMe-
taphysischeAnfangsgründeNaturlehre,aleMetaphysischeAnfangsgründeder
17
18
19
20
Tamże.
Wyd.nin.,s.43,przypis.
Tamże.
S.Dickstein,Hoene-Wroński,jegożycieiprace,s.14.
13