Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
człowieczeństwa.
Katwmoimbiurze
Mijałylata.Pocollege’uwziąłemudziałwekspedycji
archeologicznej,grzebiącznaczniegłębiejpod
powierzchniąXXwiekuiodkrywającpokładypopiołów,
będącedowodemprzemocy,którawydarzyłasięwiele
wiekówwcześniej.Nastudiamagisterskiewybrałem
socjologię,bymóclepiejzrozumieć,wjakisposóbsiły
społecznekształtująnaszeżycie,anastępnie
skończyłemmedycynę,bydowiedziećsię,jakleczyć
ludzi.
PrawdopodobnietematHolokaustupozostawiłbym
zasobą,gdybynietelefonodprzyjaciółkimoich
rodziców.Kobietazaprosiłamnienakolację,byuczcić
początekstudiówmedycznych.Zabrałamniedojednej
zestarych,rodzinnychrestauracjiwSiouxCity,gdzie
przytradycyjnejkolacjiŚrodkowegoZachodu,złożonej
zesłodkichrurekzkarmelemjakoprzystawki,klopsów
zpieczonymiziemniakamiorazprzegotowanejfasolki
ikawyFolgers,opowiedziałamioswoimżyciu
wobozachkoncentracyjnych.Stwierdziła,żenigdy
wcześniejnikomuotymniemówiła,aleponieważ
starzejesię,tochciałaby,abyktośotymwiedział.
Nawojniestraciłacałąrodzinę,alewIowaudałojejsię
zbudowaćnoweżycie–życie,którewydawałosię
całkowicienormalne,jeślinieliczyćkoszmarów,które
nawiedzałyjąconoc.Rozmawialiśmyprzezwiele
godzin,ategowieczorukarmelowerurki,zktórych
słynęłarestauracja,wcalenieułożyłsięzbytdobrze
wmoimżołądku.
Interesowałemsięhistoriąisiłami,którekształtują
społeczeństwo,nicwięcdziwnego,żewkońcu
zostałempsychiatrąizacząłembadaćosoby,które
przeżyłyobózkoncentracyjny.Próbowałemsię
dowiedzieć,wjakisposóbudałoimsięprzetrwać