Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
103Noweodkrycia
25
jestnajbardziejprawdopodobnymźródłemkomet,któreokrążająSłońcepoorbitach
bliskichparaboli.Mechanizmami,któreobiektyobłokuOortaskierowująkuSłońcu,są
oddziaływaniapływoweGalaktyki,atakżewpływygrawitacyjnebliskichgwiazd,albo
jakichśmasywnychobłokówmateriimiędzygwiazdowej.Zaźródłokometokresowych
uważasiępasKuipera,przyczymprocesprzenoszeniaobiektówztegozbiorowiskawob-
szarybliskieSłońcuodbywasięzapewnewieloetapowo,aobiektamipośrednimisąm.in.
centaury.Ostatnimetapemewolucjikometokresowychmogąbyćniektóreplanetoidy
bliskieZiemi.Źródłemtychostatnichjestponadtopasgłównyplanetoid,amechanizmem,
którywydajesiędostateczniewydajnydozapewnieniastałościichobserwowanejdziś
populacji,sązderzeniairezonanseichruchówzruchaminajwiększychplanet.Dyfuzjata
jestprzykłademprocesówchaotycznychwUkładzieSłonecznym,który–mimopowszech-
nościchaosu–jeststrukturąstabilnąwczasierzędukilkumiliardówlat,czyliwokresie
porównywalnymzjegowiekiem.
Rys0109|SchematUkładuSłonecznego0CourtesyNASA/JPL
