Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
KOMUNIKOWANIESIĘ–KOMUNIKACJAINTERPERSONALNA
Postawęprakseologicznąwkomunikowaniusięcharakteryzują
szczególnewyróżniki:
1.Ujmowaniezjawiskiformspołecznychjakosystemówdziałania,
tj.systemówotwartych,celowozorientowanych,wielopoziomowych.
2.Traktowaniekomunikowaniasięjakoistotyprocesurealizacji
interakcjispołecznych,któredziękikomunikowaniusięsą
wogólemożliwe.
3.Formułowanieróżnychprocesówkomunikacyjnychwsposób
holistycznyikontekstowy.
4.Ujmowaniekomunikacjimiędzyludzkiejjakosprzężeńzwrotnych
oróżnejzłożonościdynamicznej,czylisytuacji,wktórejprzyczyny
iskutkisątrudnedouchwycenia,aefektydziałańwczasieiprze-
strzeniniesąoczywiste.Mogąpojawićsięróżneefektywkrótkim
idługimczasie(opóźnienia).Tesamedziałaniamogąpowodować
różnereakcjewbliskimidalszymotoczeniu.Mogąpojawiaćsię
opóźnieniawdynamice(czylisile,szybkościiczasie)reagowania
odbiorcównapojawiającysiękomunikat.
5.Orientowaniesięnietylenapoznawaniuprocesówkomunikowania,
ilenaichprojektowaniu/tworzeniuiusprawnianiu.
6.Uwzględnianieekwifnalizmuimultifnalizmuwprzewidywaniu
efektówkomunikacyjnych.
7.Dążeniedopozyskiwaniasynergiiwkomunikowaniupoprzez
wykorzystaniemożliwościdyspozycyjnych(zasobyosobnicze)
isytuacyjnych(uwarunkowaniaspołeczneiśrodowiskowe)osób
komunikującychsię.
8.Eksponowanieperswazyjnychaspektówkomunikowaniaopartych
nadziałaniachetycznych,partnerstwie,uwzględnianiuwspólnych
korzyści.
9.Przyjęciesprawnościjakopodstawowegokryteriumocenyjakości
działańkomunikacyjnychiukierunkowanienapermanentne
usprawnianierelacjikomunikacyjnych.
10.Zorientowaniegłównienauwarunkowaniasprawcze(sprawców)
zdarzeńkomunikacyjnych,anienawarunkiumożliwiające
iułatwiającekomunikacjęinterpersonalną.
40
