Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
KOMUNIKACJAINTERPERSONALNA
wysiłku,jestłatwiejsze,mniejangażujące.Niemusimysiępokazywać,ładnie
wyglądać,tracićczasunadotarcienaspotkanie,staraćsięoakceptację.Tyle
żejesttokomunikowanieułomnepłytkie,małoperswazyjneimałoefek-
tywne.Ułatwiaoczywiścieprzekazywanieinformacji,komunikatów,alenie
budujeempatii,zaufania,nieułatwiazrozumieniaczywzajemnegoporozu-
mienia.Współczesnetendencjewzapośredniczaniuformkomunikacjimiędzy-
ludzkiejpoprzezwykorzystanietechnologiicyfrowychorazograniczenia
ipatologiezniejwynikająceprzedstawionezostanąwnastępnymrozdziale.
Chociażwliteraturzeprzedmiotuspotykasięteżinnepodziałyformkomu-
nikacjiinterpersonalnej/komunikowaniasię,towistocieodwołująsięonedo
podziałuicharakterystykprzedstawionychpowyżej.
1030PRAKSEOLOGICZNEUJĘCIEKOMUNIKOWANIASIĘ
1.3.1.POSTAWAPRAKSEOLOGICZNA
Prakseologiczneujęciekomunikowaniasięopierasięnamyśleniusyste-
mowym,któregoszczególnymatrybutemjestujmowaniezjawiskwkatego-
riachzwiązkówprzyczynowo-skutkowychopartychnasprzężeniuzwrotnym
oraznakoncentrowaniusięnadziałaniach,czylicelowychiświadomychza-
chowaniachludzkich.Wistociejesttoujęcieprakseologiczno-systemowe.
Dlaprakseologówdziałaniakomunikacyjnemająwymiarpragmatycznyzwią-
zanyzoddziaływaniemocharakterzeperswazyjnym.Prakseologianieinte-
resujesięzachowaniem,czyliczęstonieuświadomionym,spontanicznym/
emocjonalnymreagowaniemnasytuacje.Postrzeganiezjawiskspołecznych
wkategoriachprzyczynowo-skutkowychmaswojeodzwierciedleniewbudo-
waniumodeliwybranychfragmentówrzeczywistościspołecznej(komunika-
cyjnej).Modelsłużyidentyfkacjiiwyjaśnieniu(eksplanacji)systemówrze-
czywistościspołecznej,atakżejejusprawnianiu.Rozpoznawaniuprocesów
komunikowania,np.worganizacjach,powinnatowarzyszyćdbałośćopod-
noszenieichsprawności(efektywności),bowiemzwiększanieprzewidywal-
nościkomunikatóworazwpływanienaichefektyzwiększasiłęperswazyjną
39