Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
możeotworzyćdrzwidobibliotekiizastaćjąprzynich,
Helenulotniłasię.Perfekcyjniezgrałagłośnestuknięcie
drzwiwejściowychzpojawieniemsięSavannah
wwyłożonymbiałymiiczarnymipłytkamiholu.
–Ach,toty–powiedziałapasierbica,jakgdybyHelen
niemiałaprawatubyć.
–Cześć–odpowiedziaławesoło.–Jakleci?
Jedynąodpowiedziąbyłolekceważącewzruszenie
ramionorazbłyskkamieniawjejpępku.Savannahmiała
najszczuplejszątalię,jakąHelenkiedykolwiekwidziała,
istalejąeksponowała,bezwzględunapogodę.Była
atrakcyjnądziewczyną,smukłą,zdługimi,pięknymi
włosamikolorumiodu,alepodobniejakwieledziewcząt
wjejwiekunadużywałamakijażu.Nieodkryłajeszcze,
żemniejznaczywięcejiżeuśmiechdziałalepiejniż
jakikolwiekkosmetyk.
Helenobserwowała,jakznikawkuchni,wewlokących
siępopodłodzeworkowatychspodniachbiodrówkach.
Wtedywłaśniezauważyłaustópschodówdwiewielkie
walizyiprzenośnyradiomagnetofon.Zastanawiającsię,
cojestgrane,zdecydowała,żeczaswejśćdobiblioteki.
Otworzyładrzwi.
–A,Helen.Takmyślałem,żetoty.
Hunterwyszedłzzabiurka,abyjąprzywitać.Inny
mężczyznaograniczyłbysiędodyskretnegopocałunku
wpoliczek,mającświadomość,żeżonanumerdwa
obserwujeichwzrokiembazyliszka.Onjednakpocałował
jąnamiętniewusta,poczymwziąłpodrękęiwprowadził
dopokoju.
Marcia,którazbliżałasiędopięćdziesiątki,aleubierała
sięjakdwudziestopięciolatka,miałanasobiebiałedżinsy
biodrówkifirmyDKNYipasującyraczejnadziesięciolatkę
T-shirtzdekoltemodsłaniającymrowekmiędzypiersiami.
Jasnoblondwłosybyłyobciętekrótkoiusztywnione
potężnąporcjąpianki.Inkrustowanebrylantamiokulary
przeciwsłonecznesterczałynaczubkugłowy,
awopalonejtwarzybłyszczałyniebieskieoczy
olodowatymspojrzeniu.
Helenobrzuciłajądyskretnymwzrokiem.
