Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
zprędkościąświatła.Wszyscyznalizasadygry,azwolnienie
niekoniecznieoznaczałokonieckariery.
Chybażesiębyłoposześćdziesiątce.
Noijuż.Powiedziałato.Tosłowona„s”rzadkoprzychodziłojej
dogłowy,ajeszczerzadziejjewypowiadała.Wiekzawszewydawał
jejsięnieistotny,nieuważałagozaważny,nawetkiedybyłamłodą,
początkującądziennikarką.Najważniejszezawszebyłypomysły,
świadomość,cointeresujeczytelników,dostrzeganietego,
conaświecienoweicoludzielubią.
Awalkaznowymitechnologiamirzeczywiścieokazałasię
problemem.Kiedypostudiachzaczynałapracować,pisano
namaszynachiużywanokalki.Onamiałatylkoprzedstawiaćpomysły.
Doichrealizowania,sprawdzaniaiwysyłaniadoGlasgow,
dodrukarni,mieliwówczasdesignerów,producentówiasystentów.
Terazwszystkowyglądainaczej.Musiałaodpodstawtworzyćwłasny
egzemplarz–złożyćgoiwstępniezredagowaćwersjęelektroniczną,
korzystajączkoszmarnieskomplikowanegosprzętu.Milczała,kiedy
Claudięoskarżonooto,żeniejestnabieżącoznowymi
technologiami,aleznałatozautopsji.
Opadłazpowrotemnapoduszki.Kupiłaje,kiedybyłapromocjadla
czytelników.Podniosłagazetęirzuciłaniąościanę,niemalstrącając
wazonzróżami.
–CholernaMarian!CholernyMaurice!
Wodległejprzeszłości,kiedypotrzebowałapracy,otwierała
kołonotatnik(terazjużniktichnieużywa,aledawniejbyło
toobowiązkowe)ikontaktowałasięzkażdym,ktomógłjejpomóc.
Terazzostawałyoczywiściemejle.ITwitter.ILinkedin.
Schowałagłowępodpoduszkę.Pomyślała,żeniemasiłyprzez
towszystkoprzechodzić.Jestzastara!Izbytzmęczona!
Przezciemnoszarezasłonyzaczęłasięwkradaćrzeczywistość.
Pieniądze.Zczegozapłacirachunki?Takdługoniechciałasię
pogodzićztym,ilemalat,żesiędotegonieprzygotowała.Kiedyś
uzyskaprawodopaństwowejemerytury,aletoprzecieżniewystarczy
