Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
jezadawała,znałasięnamagii.Ranyzostałyotwarte,
amimotowżadnejniepojawiłosięzakażenie,czyste.
Wyglądająwręczjakświetnejjakościcięciachirurgiczne.
Kapłankaspokojnym,niemalkojącymgłosem
relacjonowałaobdukcję.
Kurwa!przekląłhrabia.Chceszpowiedzieć,
żektośtorturowałmojącórkęzanimpozwoliłjejumrzeć?
Jegogłoswyraźniesugerował,żepanujenademocjami
resztkąsił.Sapałprzytymjaksmok.
Tak,mościpanie,uważam,żedziewczynabyła
torturowana,itodługo,zanimzostałazabita.Kobieta
wolnoiostrożniesączyłasłowa,baczącprzytympilnie,
byzanadtoniezdenerwowaćhrabiegoibytenniestracił
nadsobąkontroli.
Mojmirobserwowałisłuchałwzamyśleniu.Wziął
ostrożniesztylet.Podszedłdostołuipowoli,delikatnie
ułożyłgonacieledziewczyny.Dokładnietaksamo,jak
byłwniąwbity.Nietylkoonzauważył,żeprzedłużając
linieranwkońcuwszystkieprzecięłybysięwokolicy
pępka,awięcwmiejscu,doktóregosięgałoostrze,gdy
znalezionoAdriannę.ZauważyłatoteżIldeharda.
Cotywyprawiasz?zapytałoburzonyarystokrata.
Chcęsprawdzić,jakienarządywewnętrznemogły
zostaćuszkodzone,gdyużytosztyletu,iczytoonbył
bezpośredniąprzyczynąśmierci.Mojmirprzywołałręką
IldehardęMiliander.Kobietanachyliłasięzuwagą.
Niesięgnąłdnamacicy,moimzdaniemtoostrzenie
byłopowodemzgonu.Nieulegawątpliwości,żesprawił
dziewczynieból,którytrudnosobiewyobrazić,nasamą
myślotymmamciarkinaplecach,alenieodebrałjej