Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
jezadawała,znałasięnamagii.Ranyzostałyotwarte,
amimotowżadnejniepojawiłosięzakażenie,sączyste.
Wyglądająwręczjakświetnejjakościcięciachirurgiczne.
–Kapłankaspokojnym,niemalkojącymgłosem
relacjonowałaobdukcję.
–Kurwa!–przekląłhrabia.–Chceszpowiedzieć,
żektośtorturowałmojącórkęzanimpozwoliłjejumrzeć?
–Jegogłoswyraźniesugerował,żepanujenademocjami
resztkąsił.Sapałprzytymjaksmok.
–Tak,mościpanie,uważam,żedziewczynabyła
torturowana,itodługo,zanimzostałazabita.–Kobieta
wolnoiostrożniesączyłasłowa,baczącprzytympilnie,
byzanadtoniezdenerwowaćhrabiegoibytenniestracił
nadsobąkontroli.
Mojmirobserwowałisłuchałwzamyśleniu.Wziął
ostrożniesztylet.Podszedłdostołuipowoli,delikatnie
ułożyłgonacieledziewczyny.Dokładnietaksamo,jak
byłwniąwbity.Nietylkoonzauważył,żeprzedłużając
linieranwkońcuwszystkieprzecięłybysięwokolicy
pępka,awięcwmiejscu,doktóregosięgałoostrze,gdy
znalezionoAdriannę.ZauważyłatoteżIldeharda.
–Cotywyprawiasz?–zapytałoburzonyarystokrata.
–Chcęsprawdzić,jakienarządywewnętrznemogły
zostaćuszkodzone,gdyużytosztyletu,iczytoonbył
bezpośredniąprzyczynąśmierci.–Mojmirprzywołałręką
IldehardęMiliander.Kobietanachyliłasięzuwagą.
–Niesięgnąłdnamacicy,moimzdaniemtoostrzenie
byłopowodemzgonu.Nieulegawątpliwości,żesprawił
dziewczynieból,którytrudnosobiewyobrazić,nasamą
myślotymmamciarkinaplecach,alenieodebrałjej