Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
tojest–atużprzedopuszczeniemsmutnychmurów
Aurariumprzechodzilikońcoweegzaminy.Byłyonetak
trudneirozbudowane,żejedyniekilkukończyłocałą
edukację–niezawszepozostawaliozdrowychzmysłach.
Zdarzałosiębowiem,żenaskutekzbytdużychwymagań,
licznychtraumipresjizestronyedukatorówkandydatowi
naprzyszłegodetektywazwyczajnieodbijałoiswoją
wiedzęzaczynałwykorzystywaćwsposóbconajmniej
niegodny.
NajważniejsząosobąwcałymAurariumbyłKursarz,
uważanyzanajsilniejsząpsychicznieosobęwcałym
Aurarium[2].Placówkamiaładwatrzyosoboweoddziały
rekruterów,którychjedynymzadaniembyło
podróżowanieinamawianiespotkanychprzydrogach
bezdomnychdziecidoprzyjęciaofertyirozpoczęcia
nauki.Dziecko,któredałosięprzekonać,niemiałojuż
odwrotu.Oczywiście,zdarzałysiępróbyucieczek.
Wykorzystywanojejednak,jakwszystkowAurarium,
doszkoleniaadeptów.Gdyjakiśzmęczonynieustającym
biciemiwymogamizdesperowanydzieciakuciekał,
Kursarzdawałmukilkadni,poczymzbierałstarszych
uczniów.Każdegouzbrajałwnóżiwysyłałnapolowanie
zazbiegiem.Zadaniebyłojedno:dostarczyćKursarzowi
językioczyuciekiniera.Niewolnojednakbyłogozabijać.
Mojmirskrzętnieukrywałswojezdolnościinielubił
chwalićsięaniswojąprzeszłością,aniwiedzą,ani
umiejętnościami.WcałymWierzbowiskujedyniekilka
osóbwpełnizdawałosobiesprawęztego,doczegobył
zdolny.Większośćspraw,którymisięzajmował,
toniewiernimężowieirozwiązłeżony.Tylkoodczasu
